Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Μαθαίνω για το θέατρο - Ξένια Σκούρα



Μαθαίνω για το θέατρο
Θα έχεις ακούσει για την τέχνη του θεάτρου. Μπορεί να έχεις δει μια θεατρική παράσταση, να έχεις ακούσει για το θέατρο, μπορεί ακόμα να έχεις ακούσει την έκφραση «αυτός παίζει θέατρο», για κάποιον που προσποιείται! Στο βιβλιαράκι αυτό θα μάθουμε τι είναι αυτή η τέχνη, με ποιους τρόπους πραγματοποιείται και τι μορφές μπορεί να πάρει. Έτσι όταν θα δεις μια θεατρική παράσταση, θα ξέρεις περισσότερα για τον κόσμο που κρύβεται πίσω της.
1.       Το θέατρο είναι μια τέχνη
 Και τι είναι τέχνη; Θα μου πεις. Καλή ερώτηση.
Ο άνθρωπος από όταν εμφανίστηκε στον κόσμο, έδειξε ότι έχει ανάγκες που δεν σχετίζονται μόνο με την επιβίωσή του (τροφή, στέγη, υγεία). Είναι ένα πλάσμα που αναζητά την ομορφιά, μέσα από το ρυθμό, τη συμμετρία, την έκφραση. Με την τέχνη λοιπόν οι άνθρωποι ανακαλύπτουν, και μοιράζονται με τους άλλους, ένα τμήμα της πραγματικότητας, έναν τρόπο να βλέπουν τον κόσμο, μέσα από μια μορφή (εικόνα, κείμενο, μελωδία, χορό, παράσταση).
Μερικές τέχνες που ίσως ήδη ξέρεις: Η ζωγραφική, η γλυπτική, η αρχιτεκτονική, η μουσική, ο χορός και το θέατρο είναι πανάρχαιες τέχνες. Κατά τον 20ο αιώνα προστέθηκαν σε αυτές η φωτογραφία, ο κινηματογράφος και τα κόμικς.
2.       Η τέχνη του θεάτρου, τι χαρακτηριστικά έχει;
·         Είναι ένα θέαμα που οργανώνεται σε παράσταση.
·         Μιλάει για τον άνθρωπο (δηλαδή τους ανθρώπινους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους)
·         Χρησιμοποιεί τον άνθρωπο ως μέσο – τον ηθοποιό.
·         Δημιουργείται μπροστά στο θεατή. Γι’ αυτό κάθε παράσταση είναι μοναδική.
·         Παίρνει  στοιχεία από όλες σχεδόν τις τέχνες: μια παράσταση μπορεί να χρησιμοποιεί κείμενο, μουσική, χορό, ζωγραφική (στα σκηνικά).
3.       Γιατί η τηλεόραση και ο κινηματογράφος δεν είναι θέατρο;
Μπορεί μια ταινία ή μια τηλεοπτική σειρά να έχει κείμενο, διαλόγους όπως στο θέατρο, και να παίζεται από ηθοποιούς, μεσολαβεί όμως κάποιο τεχνικό μέσο, η κάμερα. Το θέατρο παίζεται ζωντανά από τους ηθοποιούς μπροστά στους θεατές, αυτή είναι η ιδιαιτερότητά του και η γοητεία του!
4.       Τι χρειάζεται δηλαδή, για να πούμε ότι βλέπουμε θέατρο;
Χρειάζονται πολύ λίγα πράγματα:
·         Τουλάχιστον ένας ηθοποιός.
·         Ένα κείμενο συγκεκριμένο, ή μια ιδέα, που πρόκειται να παρασταθεί.
·         Ένας ορισμένος χώρος που τον ορίζουμε ως σκηνή (μπορεί να είναι ένα δωμάτιο, μια πλατεία, ή η αυλή του σχολείου μας!)
·         Τουλάχιστον ένας θεατής.
Βλέπεις λοιπόν, ότι με τόσο λίγα πράγματα, μπορείς κι εσύ να κάνεις μια μικρή παράσταση! Όταν ας πούμε παίζεις με κούκλες, τις κινείς και τις βάζεις να μιλάνε αλλάζοντας τη δική σου φωνή, ώστε να ζουν μια ιστορία, κάνεις κουκλοθέατρο! Ένα παλιό και πολυ ωραίο είδος θεάτρου. Το ίδιο συμβαίνει όταν με τους φίλους σου παίζεις παντομίμα. Είναι ένα θέατρο χωρίς λόγια, που βασίζεται στην έκφραση του σώματος.

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ: ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ.



ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ
Είναι η πίστη στο μελλοντικό ερχομό ενός μεσσία, δηλαδή ενός χαρισματικού ηγέτη, ενός  προσώπου με εξαιρετικές ικανότητες, που θα εμφανιστεί ως  σωτήρας  σε πολιτικό ή εθνικό επίπεδο και θα λυτρώσει το λαό ή το έθνος από τα προβλήματά του.

Πρόκειται για την προσδοκία της μελλοντικής έλευσης ενός σωτήρα, που θα λυτρώσει τον κάθε άνθρωπο, χωρίς ο τελευταίος να χρειάζεται να αυτενεργήσει και να διαφοροποιηθεί από τη μάζα. Κατ’ επέκταση οδηγεί τα άτομα στη μοιρολατρία και στην παθητικότητα, διαιωνίζοντας επομένως την εξουσία των κρατούντων.
Είναι μια βαθύτατα συντηρητική αντίληψη, η οποία έχει ως βασικό της χαρακτηριστικό το ότι κάθε πολίτης δεν μπορεί να επωμιστεί τις ευθύνες που απορρέουν από την κοινωνική του ένταξη, είτε γιατί δεν είναι ικανός να το επιτύχει, είτε επειδή έχει να αντιπαλέψει με υπέρτερες δυνάμεις που εύκολα θα τον συντρίψουν, είτε επειδή δεν αξίζει τον κόπο αυτή η πάλη, αφού η σωτηρία θα έρθει από μόνη της.
Έτσι αναμένει την έλευση του εγκόσμιου σωτήρα, ο οποίος είναι χαρισματικός, ή έχει τις κατάλληλες διασυνδέσεις, ώστε να μπορεί να αναλαμβάνει τις ευθύνες των άλλων. Μέχρι τη στιγμή της σωτηρίας, επομένως, απραξία , υπομονή , υποχωρήσεις ή και μικρό «βόλεμα», εφόσον αφήνεται απρόσωπα και τεχνιέντως από τη μια να πλανάται το ανέφικτο της λύσης των προβλημάτων κάτω από τις κρατούσες συνθήκες και χωρίς την έξωθεν βοήθεια και από την άλλη να υποφώσκει η υπόσχεση μιας ιδιαίτερης τύχης και μεταχείρισης εκείνου που αδρανεί και ξέρει να σκύβει υπομονετικά το κεφάλι.

ΑΙΤΙΑ ΕΔΡΑΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΥ

  Α) Στον τρίτο κόσμο
     Ο μεσσιανισμός ιδιαίτερα εμφανίζεται σε χώρες της Ανατολής, των οποίων οι κάτοικοι έχουν εθιστεί στην αναμονή της έξωθεν σωτηρίας, είτε από τη θρησκεία σε συνδυασμό με τα ανελεύθερα πολιτικά καθεστώτα - συνήθως θεοκρατικά, που επικρατούν. Αναφέρεται βεβαίως σε ανθρώπους χωρίς συγκροτημένη προσωπικότητα, στην ουσία χωρίς καθόλου πρόσωπο, αφού στη θέση του κυριαρχεί το ομοιόμορφο προσωπείο που μοιράζουν οι εξουσίες. Στηρίζεται στην καλλιέργεια του φόβου απέναντι σε κάτι συντριπτικά ισχυρότερο σ’ αυτή ή στην άλλη ζωή. Η εμφάνιση του μεσσιανισμού οφείλεται στην αμάθεια και στις προκαταλήψεις των ανθρώπων που σκόπιμα συντηρούνται και διαρκώς τροφοδοτούνται στις περιπτώσεις λαών, όπως αυτοί που αναφέρθηκαν.

Β) Στο δυτικό κόσμο

Η εμφάνιση του μεσσιανισμού οφείλεται:
·        Στην αμάθεια και στις προκαταλήψεις των ανθρώπων.  Όπως στην περίπτωση των χωρών της ανατολής απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η αμάθεια του λαού και ο εγκλωβισμός του σε προκαταλήψεις, έτσι και στο δυτικό κόσμο οι μεσσιανικές αντιλήψεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε πληθυσμούς με επιφανειακή γνώση , με αποδυναμωμένη κριτική ικανότητα, που αναζητούν το μέλλον τους σε αστρολόγους , μέντιουμ και διαφόρους «γκουρού» . Έτσι πολλών ειδών «μεσσίες» , από πολλούς χώρους ( τον αθλητικό, το χώρο της μόδας, της τεχνολογίας, της τέχνης, εκτός από τους παραδοσιακούς της πολιτικής και της θρησκείας) διαγκωνίζονται να εγγυηθούν ένα καλύτερο αύριο βυθίζοντας τους αφελείς περισσότερο στην πλάνη τους και καθιστώντας τους έρμαια δεκτικά σε κάθε είδους εκμετάλλευση.
·        Στην τάση των ανθρώπων να αναζητούν τη λύση των προβλημάτων τους, στηριζόμενοι στις ικανότητες ενός χαρισματικού ηγέτη.
·        Στην παθογένεια του εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο αδυνατεί να δημιουργήσει ισχυρή προσωπικότητα στους μαθητές. Έτσι δεν  μπορούν να βιώσουν τον εαυτό τους ως ενεργητικό φορέα των δυνατοτήτων τους και καθίστανται ευάλωτοι σε:
 Ηγεσίες που επιδιώκουν την πολιτική αναρρίχηση μέσω της χειραγώγησης των πολιτών και της συνακόλουθης εξαπάτησής τους.
 Θρησκευτικές αντιλήψεις που προωθούν ηγέτες από τον αντίστοιχο χώρο.
·         Στην έλλειψη πολιτικής συνείδησης και συμμετοχικών δημοκρατιών. Η ανασφάλεια  του ανώριμου και μη συνειδητοποιημένου πολιτικά ατόμου, που δε βασίζεται στις δυνατότητές του και κυρίως στη δύναμη της συλλογικής προσπάθειας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του, υποθάλπει συστηματικά το μεσσιανισμό.
·         Στην  αρνητική λειτουργία της πολιτικής ζωής, στην οποία κυριαρχούν:
T   Η προσωπική ιδιοτέλεια,
T  Ο αρχηγισμός και η αρχομανία,
T  Η δημαγωγία και ο λαϊκισμός και
T  Η υπέρμετρη φιλοδοξία των ηγετών.
·        Στην άσκηση πατερναλιστικής πολιτικής, η οποία αναθρέφει πολίτες- νήπια, που αδυνατούν να κατανοήσουν το μέγεθος της προσωπικής -πολιτικής τους ευθύνης.
Στη νοθευμένη θρησκευτική συνείδηση των ανθρώπων, που αντικαθιστά τις γνήσιες, μεταφυσικές ανησυχίες τους με μοιρολατρικές στάσεις ζωής. Οι συντηρητικές θρησκευτικές τάσεις  θέτοντας διαρκώς αυστηρά όρια και πλαίσια εντός των οποίων απαρέγκλιτα οφείλει να κινείται το άτομο, αναπτύσσοντας ένα σύστημα καθηκόντων και εργασιών που πρέπει να επιτελεί , ώστε να είναι αρεστό στο θείο, συνθλίβουν κάθε δημιουργική διέξοδο και , το χειρότερο, δημιουργούν πλέγμα ευθυνών και ενοχών που το καθυποτάσσει.   Έτσι το άτομο αποδυναμωμένο αναμένει το «μεσσία» να σώσει τον κόσμο και σε ακραίες περιπτώσεις χρίζει τον εαυτό του μεσσία, φτάνοντας καμιά φορά ακόμη και την αυτοδικία (έτσι εξηγούνται περιπτώσεις «θρησκευτικών αρχηγών» ή και «αιρέσεων» ή ακόμη και «τρομοκρατών» που σπεύδουν να τιμωρήσουν τους «αμαρτωλούς» ή τους «καταπιεστές»). Αν πάλι αυτό το ενεργούμενο άτομο νομίσει ή πεισθεί πως έχει διακρίνει κάπου τον «μεσσία» τον ακολουθεί πιστά σε ό, τι του ζητήσει. Η περίπτωση της επικράτησης των ναζί στη Γερμανία δεν είναι πολύ μακριά από τα παραπάνω.
·        Στην  αίσθηση του αδιεξόδου που προκαλούν τα σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα. Στο αίσθημα της πίεσης που βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι υπό το βάρος των παραπάνω προβλημάτων και στη συνακόλουθη αδυναμία να χαράξουν αυτοδύναμα την πορεία της ζωής τους.
·        Τα ελεγχόμενα από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα Μ.Μ.Ε. προβάλλουν με την τεχνική του εξωραϊσμού ηγεσίες μεσσιανικού τύπου. Επιπλέον, επιδιώκουν τη συνεχή προβολή συγκεκριμένων προσώπων μέσω της μυθοποιητικής παρουσίασής τους. Ο σύγχρονος άνθρωπος που τρέχει να προλάβει τις ραγδαίες εξελίξεις , που βρίσκεται πελαγωμένος μέσα στον κυκεώνα της υπερπληροφόρησης, συχνά μην ξέροντας τι να πιστέψει και πώς να δράσει θεωρεί πιο εύκολο να αφήσει κάποιον άλλο να τον σώσει και ακολουθεί πειθήνια ένα σύγχρονο «μεσσία».

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΥ.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
Αδρανοποιεί την κριτική στάση του ατόμου απέναντι στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα.

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
 Δημιουργεί άτομα ανασφαλή, ψυχολογικά εξαρτημένα, χωρίς εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους.
 Εντείνει την εσωτερική ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και το άγχος για το μέλλον.

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ
Υποβιβάζει την αξία και αυτονομία του ατόμου ως ελεύθερου και αυτεξούσιου όντος, ως ανεξάρτητης προσωπικότητας, που καθορίζει τη ζωή και τις επιλογές του. Ο άνθρωπος θα απωλέσει την πίστη του στον εαυτό του και θα χαρακτηρίζεται από παθητικότητα και μοιρολατρία. Δημιουργεί δύσκαμπτες συνειδήσεις ανθρώπων, αφού αυτοί στηρίζονται σε ιδεοληψίες περί έξωθεν σωτηρίας, που ναρκοθετούν τη διάθεση συνεργασίας μεταξύ των πολιτών. Και αυτό γιατί δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντιλαμβάνονται εγωιστικά τον εαυτό τους ως εκλεκτό, που έχει επιλεγεί για να σώσει τον εαυτό του και τους άλλους. Διαμορφώνει πνευματικά υποδουλωμένους  ανθρώπους, φανατικούς και μισαλλόδοξους,  που αναζητούν από τους άλλους να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί από την ένταξή τους σε μια πολιτικά οργανωμένη κοινωνία. Συνεπώς λαμβάνει χώρα η προφανής αλλοτρίωση της προσωπικότητας του ατόμου και ευνοείται η επικράτηση της μαζοποίησης.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
 Δημιουργεί και παγιώνει μία ανώτερη κοινωνική ιεραρχία, που αποτελείται από  λίγους που αυτοχαρακτηρίζονται ηγέτες-μεσσίες, ενώ  το υπόλοιπο κοινωνικό σώμα υποβιβάζεται στο ρόλο των εκτελεστικών οργάνων.
Καθιστά  δύσκαμπτες τις συνειδήσεις των ανθρώπων, αφού αυτοί στηρίζονται σε ιδεοληψίες περί έξωθεν σωτηρίας, που ναρκοθετούν τη διάθεση συνεργασίας μεταξύ των πολιτών. Και αυτό γιατί δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντιλαμβάνονται εγωιστικά τον εαυτό τους ως εκλεκτό, που έχει επιλεγεί για να σώσει τον εαυτό του και τους άλλους.
      ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ
Δημιουργεί άβουλα, πειθήνια άτομα, υπηκόους και όχι πολίτες.  Περιστέλλει τη διάθεση συμμετοχής στα κοινά.  Το άτομο αποδέχεται την αντιδημοκρατική λειτουργία της πολιτικής, εκχωρώντας στην πολιτική ηγεσία το δικαίωμα να αποφασίζει «για το λαό», «εν ονόματι του λαού» και όχι «με το λαό».  Μαζοποιεί τους  πολίτες και τους καθιστά ευάλωτους στη συνθηματολογία, στον  κενό λόγο και στην παραπλανητική ρητορεία.   Ευνοεί την επικράτηση αυταρχικών-ολοκληρωτικών καθεστώτων ή αρχηγικών, προσωποπαγών κομμάτων. Η καλλιέργεια κλίματος πολιτικής αδράνειας  καταλύει ουσιαστικά τη δημοκρατία προετοιμάζοντας το έδαφος για την επιβολή καθεστώτων που καταπιέζουν και αντιμετωπίζουν αυταρχικά τον πολίτη. Η δημοκρατία στηρίζεται στη συμμετοχή, στο ενδιαφέρον για τα κοινά και στο κλίμα συνεργασίας μεταξύ των πολιτών ό, τι δηλαδή ακριβώς τορπιλίζεται από την επικράτηση του μεσσιανισμού. Ακόμη και η περίπτωση καλλιέργειας της αντίληψης του εκλεκτού, του «σωτήρα» που καταφεύγει στην αυτοδικία αναλαμβάνοντας το ρόλο του τιμωρού είναι τελείως αντίθετη με το δημοκρατικό φρόνημα, αφού χρησιμοποιεί βία, καταργεί τους νόμους που στηρίζουν τη δημοκρατία και υποθάλπει τη γένεση «τυράννων». Είναι επίσης προφανής η σχέση του μεσσιανισμού με το εθνικισμό, όπως και με το ρατσισμό που αποτελούν εχθρούς του δημοκρατικού πολιτεύματος

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
      Καλλιέργεια της τόσο βολικής υποκουλτούρας ,ώστε να επαναπαύεται και να αποπροσανατολίζεται ο λαός με τα υποκατάστατα της τέχνης ,μένοντας μακριά από τα γνήσια δημιουργήματά της που θα τον οδηγήσουν στην πνευματική του ανέλιξη. Από την άλλη , όσον αφορά τους δημιουργούς αποθάρρυνση με αποτέλεσμα την καλλιτεχνική και πολιτιστική δυσπραγία, εν αναμονή του «πεφωτισμένου» καλλιτέχνη, που θα ηγηθεί της προσπάθειας για την αναζήτηση διεξόδου από το πολιτιστικό τέλμα. 



ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΕΞΑΛΕΙΨΗΣ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΥ
Πρωτίστως, κρίνεται απαραίτητη η ανθρωπιστική παιδεία, που μπορεί να διαμορφώσει ελεύθερες, δημοκρατικές συνειδήσεις και αυτόνομες προσωπικότητες. Χρειάζεται ενίσχυση της παιδείας, ώστε να γίνει συνείδηση στους ανθρώπους ότι ο Μεσσίας μπορεί να αναγνωριστεί μόνο από εκείνους που έχουν ασκηθεί στην αναζήτηση του Ωραίου, του Αγαθού και του Αληθινού. Μόνο η ανθρωπιστική παιδεία μπορεί να δημιουργήσει ανθρώπους  που έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και να αναπτύσσουν πρωτοβουλίες, χωρίς να αναμένουν έξωθεν σωτήριες επεμβάσεις. Απαιτείται από το εκπαιδευτικό σύστημα, η καλλιέργεια της σκέψης, της αυτοβουλίας και υιοθέτηση κριτικής στάσης απέναντι σε κάθε μεσσιανική αντίληψη.
Ο πολίτης πρέπει να συνειδητοποιήσει το πραγματικό περιεχόμενο του μεσσιανισμού και των αρνητικών συνέπειών του. Εν τέλει, η σωτηρία έρχεται μόνο ως αποτέλεσμα προσωπικής πλήρωσης και όχι ως αποτέλεσμα αυτοπαραίτησης.
    Στην πολιτική του μεσσιανισμού,  ο «φωτισμένος» αρχηγός του κόμματος που επειδή προβάλλεται ως «ταλαντούχος» τον εμπιστευόμαστε και τον αφήνουμε να μας οδηγεί και να αποφασίζει για τις τύχες μας χωρίς εμείς να συμμετέχουμε. Στα προσωποπαγή κόμματα οι αρχηγοί συχνά προβάλλονται ως Μεσσίες. Μπορεί το ρόλο του αρχηγού –μεσσία να τον παίζει μια πολιτική ομάδα ή ακόμη και ένα κόμμα που αναλαμβάνει να δρα πριν από μας για μας.Συχνά επίσης ομάδες αναλαμβάνουν το ρόλο του τιμωρού που θεωρούν ότι «σώζουν» τον κόσμο, την πολιτική, τις αξίες ή την αξιοπρέπεια των συμπολιτών τους από αυτούς που θέλουν να τα βλάψουν. Η τρομοκρατία και ο μεσσιανισμός έχουν στενή σχέση. Απαιτείται η δημοκρατική οργάνωση της πολιτείας, που θα ευνοεί την ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης και την ανάληψη πολιτικής και κοινωνικής δράσης, ώστε να αποτρέπεται η λαϊκιστική, δημαγωγική και μεσσιανικού τύπου άσκηση της πολιτικής. Πρέπει να ενισχυθούν οι συμμετοχικοί πολιτικοί θεσμοί, που θα καθιστούν τους ανθρώπους ικανούς να σκεφτούν, να κατανοούν τις ευθύνες τους και την αξία της συμμετοχής. Η συμμετοχή του πολίτη σε συλλογικές δραστηριότητες, κρίνεται απαραίτητη ,ώστε να αντιληφθεί:
þ Τη δύναμή του, όταν ενεργοποιείται από κοινού με τους άλλους.
þ Πως τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με συλλογικές προσπάθειες και όχι με τη μεσσιανική παρέμβαση ηγεσιών.
 Η πνευματική ηγεσία οφείλει να:
þ  Αποκαλύπτει τον πραγματικό ρόλο των ηγετών που εμφανίζονται ως μεσσίες, καθώς και τα μέσα που χρησιμοποιούν.
þ Καλλιεργεί τη δημοκρατική συνείδηση των πολιτών.

Ο ΜΕΣΣΙΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ

  Ο μεσσιανισμός στηρίχτηκε στην πίστη μιας εκ βάθρων ανατροπής και  εκφράστηκε με τον ιουδαϊκό προφητισμό, τη Δευτέρα Παρουσία, την Αποκάλυψη, τη βασιλεία των δικαίων, την επανάσταση, ή, σήμερα πλέον, με την τεχνολογική εσχατολογία του μετανθρώπου και της βιοτεχνολογίας που, σύμφωνα με τις επαγγελίες της, θα μας προσφέρει την αθανασία! Μεσσιανικά όνειρα και προφητείες συνόδεψαν όλες τις μεγάλες ιστορικές απόπειρες ανατροπής του status quo: τις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες, τα εξισωτικά κοινωνικά κινήματα (κομμουνισμός), τα επεκτατικά αποικιοκρατικά ρεύματα, όπως αυτά της Δύσης μετά τον 12ο αιώνα, τα ακραία εθνικιστικά ρεύματα, όπως ο ναζισμός ή  ο σιωνισμός, που ευαγγελίζονται την κυριαρχία μιας περιούσιας φυλής και , τέλος σύγχρονα ρεύματα όπως ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός.
      Σε κάθε εποχή, τα μεγάλα μεσσιανικά ρεύματα έπαιρναν ποικίλες μορφές και εκδηλώνονταν με πολλαπλές εκφάνσεις. Ο μεσσιανισμός, στη Δύση, εκφράστηκε τόσο με τη σοβαρή θεολογική εκδοχή του, όσο και με το λαϊκό μεσσιανισμό. Οι δοξασίες για τη Δευτέρα Παρουσία χαρακτηρίζουν ολόκληρη την περίοδο του ύστερου Μεσαίωνα και της πρώτης Αναγέννησης και τροφοδοτούν τις σταυροφορίες και τις επιδρομές κατά της χριστιανικής και της ισλαμικής Ανατολής. Λόγιος και λαϊκός, ο μεσσιανισμός θα καταλήξει στην πίστη για τη μεσσιανική αποστολή του “λευκού δυτικού ανθρώπου”.   
        Οι Ισπανοί σταυροφόροι και ιεροεξεταστές έκαψαν τους Ινδιάνους, οι Πορτογάλοι τους Απω-ασιάτες και οι Αγγλογάλλοι  αποπειράθηκαν να  “εκπολιτίσουν” τους Αφρικανούς. Η πίστη του αμερικανικού προτεσταντισμού στη μεσσιανική αποστολή των Αμερικανών θα συνεχίζει να εκφράζεται πολλαπλά: από την εξολόθρευση των Ινδιάνων έως τις ατομικές βόμβες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι και την “εξολόθρευση” των Ταλιμπάν. Η πλέον παροξυστική μορφή του ευρωπαϊκού ρατσισμού, ο ναζισμός, θα τροφοδοτηθεί από το μεσσιανικό όνειρο του χιλιετούς Ράιχ των Αρείων.
        Ο ιουδαϊκός μεσσιανισμός, η αρχέγονη μήτρα του μεσσιανισμού, για 3.000 χρόνια, θα διατηρεί την ελπίδα και την ταυτότητα ενός λαού, αρχίζοντας από τον Μωϋσή, περνώντας από τον Ησαΐα και το Δανιήλ, θα πυροδοτεί εξεγέρσεις, όπως των Μακκαβαίων και του Μπαρ Χοκμπά, φθάνοντας μέχρι τη σύγχρονη “επιστροφή” στη Σιών με την αποικιοκρατία και την πίστη στη φυλετική και πνευματική ανωτερότητα του περιούσιου λαού.
      Ο κομμουνιστικός μεσσιανισμός θα επιχειρήσει να εκκοσμικεύσει τη μεσσιανική προσδοκία και με φορέα την “καθολική τάξη” των προλεταρίων να οδηγήσει όχι πλέον στο βασίλειο του Θεού, αλλά της ισότητας επί της γης, αίροντας κάθε “πόνο και οδυρμό”. Και όλοι γνωρίζουμε, ιδιαίτερα όσοι συμμεριστήκαμε αυτό το όνειρο, τόσο τις μεγάλες κατακτήσεις (επέκταση των ελευθεριών) αλλά και τις απογοητεύσεις που έφερε αυτό το όραμα (κατάρρευση του υπαρκτού κομμουνισμού). 
        Σήμερα η ανθρωπότητα –παρόλο που συνεχίζουν να επιβιώνουν μορφές του πολιτικο-θρησκευτικού μεσσιανισμού, όπως ο ισλαμισμός– βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νέα μορφή μεσσιανισμού, τον τεχνολογικό. Μια και η θρησκευτική μεσσιανική προσδοκία έχει εξασθενίσει και η κοινωνική δοκίμασε ένα ισχυρότατο πλήγμα, ο νέος Μεσσίας θα είναι η τεχνολογία η οποία θα απαντήσει σε όλες τις προσδοκίες μας. Αυτός ο τεχνολογικός μεσσιανισμός θα εκφράζεται με τις προσδοκίες της έλευσης του μετανθρώπου αλλά και θα χρησιμοποιεί, για να πείσει  στοιχεία ανορθολογικά, μυστικιστικά, ή ακόμα και... γελοιογραφικά.
        Στην Αμερική, πάνω από το 50% του πληθυσμού πιστεύει στα UFO και στην παρουσία των εξωγήινων ανάμεσά μας. Ο Θεός γίνεται ένας τεχνολογικός Θεός ή μια ανώτερη νοημοσύνη που από το διάστημα “καθοδηγεί” την ανθρώπινη δραστηριότητα. Η “θρησκεία” του New Age είναι ακριβώς αυτή η απόπειρα ενός συγκρητισμού ανάμεσα στο θρησκευτικό συναίσθημα και στον τεχνολογικό μεσσιανισμό. 
       Στη σημερινή Ελλάδα, σε μια εποχή βαθύτατης κρίσης και παρακμής, δεν είναι καθόλου τυχαίο πως, απέναντι στα αδιέξοδα, αρκετοί Έλληνες στρέφονται προς την αρχαιότητα –γεγονός που θα μπορούσε να έχει και θετικές πλευρές– ενώ ορισμένοι αποπειρώνται όχι απλώς να επιστρέψουν στο “δωδεκάθεο” αλλά και να συνδυάσουν αυτή την επιστροφή με τα UFO, τους εξωγήινους και τα “διαστημόπλοια” των αρχαίων Ελλήνων. Κατ’ αυτό τον τρόπο, ο τεχνολογικός μεσσιανισμός αποκτάει μυθολογική και... χιουμοριστική χροιά. 
Επίσης, η σημερινή δημοκρατία του Μεγάλου Αδελφού και ο φανατισμός που προωθούν οι θρησκείες παραπλανούν, αλλοιώνουν και παραμορφώνουν τα πάντα, συσκοτίζοντας ακόμη περισσότερο την θολή αλήθεια στο μυαλό της νεολαίας, ενώ θέτουν σε κίνδυνο την εύθραυστη ειρήνη στον πλανήτη μας.