«Αντί της χολής μάννα, αντί του όξους ύδωρ»

«Αντί της χολής μάννα, αντί του όξους  ύδωρ»

 Παραφράζοντας μια φράση από το Ευαγγέλιο, θα διηγηθώ μία μικρή ιστορία από το Νοσοκομείο Ρεθύμνου… Ένα τυχαίο εύρημα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης- χολολιθίαση-, (επιτρέψτε μου να πω, καθόλου τυχαίο, όταν η γυναικολόγος  είναι προσεκτική και ενδιαφέρεται), με οδήγησε στην πόρτα του χειρουργείου.  Πέντε μήνες μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού μου με καισαρική. Όσο και αν με διαβεβαίωναν όλοι ότι πρόκειται  για επέμβαση ρουτίνας, το αίσθημα δεν ήταν και τόσο ευχάριστο…  Μετά από παρότρυνση πολλών, επέλεξα το χειρουργικό τμήμα του Νοσοκομείου Ρεθύμνου, αν και γνώριζα ότι υπήρχαν πολλά λειτουργικά προβλήματα. Αυτά όμως, όπως αποδείχθηκε, δεν στάθηκαν ικανά να μετριάσουν την επαγγελματική ευσυνειδησία, το προσωπικό ενδιαφέρον και το άριστο αποτέλεσμα. Η εισαγωγή μου στο νοσοκομείο έγινε χωρίς προβλήματα και χωρίς ταλαιπωρία. Από το μικροβιολογικό τμήμα ως και τις νοσοκόμες που με φρόντιζαν, αντιμετωπίστηκα με φροντίδα και χαμόγελο. Ο γιατρός  μου, ήταν πάντα πρόθυμος να μου απαντήσει σε όποια απορία είχα και όπως διαπίστωσα με την ίδια προθυμία και ευγένεια αντιμετώπιζε κάθε ασθενή που ερχόταν να του μιλήσει. Γενικότερα από την συμπεριφορά του προσωπικού, φαινόταν ότι απουσίαζε η έπαρση. Μετά την επέμβαση, όταν έπρεπε να σηκωθώ, ο νεαρός νοσοκόμος μου λέει: « Πάρε το χρόνο σου, εγώ είμαι εδώ, θα σε κρατάω. Σήκω όταν νιώσεις έτοιμη…» και εγώ ήξερα ότι είχε πάρα πολλή δουλειά εκείνο το βράδυ… Νοσοκόμες  περνούσαν από το θάλαμό μου, μόνο για να ρωτήσουν αν είμαι καλά και να πουν μια καλημέρα, χωρίς να έχουν σχετική εντολή να μου δώσουν φάρμακα ή κάτι ανάλογο. Όλα δούλευαν με εξαιρετικούς ρυθμούς και άψογο συντονισμό, αν και το προσωπικό ήταν ελάχιστο! Οι γιατροί περνούσαν τακτικά και όταν ήταν να πάρω εξιτήριο, κάποιος γιατρός μου είπε: « Μου φαίνεσαι λίγο χλωμή, αν θέλεις μπορείς να μείνεις λίγο ακόμα…» . Ακόμα και όταν έκοψα τα ράμματα, η νοσοκόμα ήταν ιδιαίτερα φιλική και ο γιατρός μάλιστα της μιλούσε στον πληθυντικό γιατί είχαν διαφορά ηλικίας! Στο τέλος, όταν πια είχα φύγει, δέχθηκα τηλεφώνημα από την προϊσταμένη γιατί είχα ξεχάσει κάποια προσωπικά αντικείμενα στο δωμάτιό μου! Να προσθέσω ότι από το Νοσοκομείο έφυγα με σαφείς οδηγίες για οτιδήποτε χρειαζόταν να προσέξω ενώ συμβουλεύτηκα και τη διατροφολόγο που είχε συντάξει το κατάλληλο πρόγραμμα διατροφής.

 Αν θα έπρεπε να παραπονεθώ για κάτι, θα ήταν η συμπεριφορά των επισκεπτών άλλων ασθενών που δε σέβονταν ούτε τις ώρες επισκεπτηρίου, ούτε το χώρο που βρίσκονταν, μετατρέποντάς τον σε καφενείο ( σε ένα θάλαμο βρίσκονταν 25 άτομα!) Και για να μη βιαστείτε να κατηγορήσετε τη διοίκηση του νοσοκομείου για ελλιπή φύλαξη και οργάνωση, να πω ότι οι νοσοκόμες έκαναν τις απαραίτητες συστάσεις και η ομάδα security προσπαθούσε να επιβάλλει την τάξη. Μάταια… Θα πρότεινα  στους κατοίκους του Ρεθύμνου , να στηρίξουν το Νοσοκομείο τους και να έχουν υπομονή όταν χρειάζονται ιατρική βοήθεια.

 Θα ήθελα λοιπόν να ευχαριστήσω όλο το προσωπικό του Νοσοκομείου για την άψογη περίθαλψη, και να μην παραλείψω  ότι ανάλογη αντιμετώπιση είχα  στο παιδιατρικό τμήμα και στο τμήμα ΩΡΛ όταν χρειάστηκε να νοσηλευτεί το μωρό μου . Από το Νοσοκομείο λοιπόν εγώ εισέπραξα αντί για «χολήν», «μάννα»… Συνεχίστε τον αγώνα σας και όλοι θα σας στηρίξουμε.