Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ


 Η βία στην οικογένεια φέρνει βία στην κοινωνία. Γι’ αυτό η βία στην οικογένεια δεν αποτελεί προσωπική ή οικογενειακή υπόθεση αλλά κοινωνικό πρόβλημα που αφορά όλους μας.
(Σύνδεσμος Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας στην Οικογένεια)
Η βία και η κακοποίηση στην οικογένεια είναι ένα φαινόμενο που υπήρχε πάντα αλλά τα
τελευταία χρόνια έχει γίνει πιο εμφανές και αντιληπτό με την αύξηση των σχετικών
αναφορών και καταγγελιών. Σημαντικό ρόλο στην πρόληψη και αντιμετώπιση τέτοιων
περιστατικών παίζει η ενημέρωση του κοινού και των ειδικών για το τι συνιστά κακοποίηση στην οικογένεια. Στο πλαίσιο αυτό έχω καταλήξει μετά από μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας στον ακόλουθο ορισμό και εξηγώ αναλυτικά πιο κάτω τα διάφορα είδη βίας και κακοποίησης.
 Βία είναι κάθε συμπεριφορά μέσω της οποίας το πιο δυνατό μέλος της οικογένειας (από
άποψη σωματικής ή λεκτικής δύναμης, κοινωνικής ή οικονομικής θέσης και συνήθως ο
σύζυγος ή γονιός) χρησιμοποιεί επιβολή – σωματική, λεκτική, συναισθηματική, κοινωνική,
οικονομική ή σεξουαλική – πάνω στον πιο αδύνατο ή τον παραμελεί ή τον καταπιέζει,
δείχνοντας του έλλειψη σεβασμού και εκμεταλλευόμενος τη θέση του ως δικαιολογία για να κακομεταχειρίζεται πιο αδύνατα άτομα (είτε σκόπιμα είτε όχι). Οι συνέπειες τέτοιας
συμπεριφοράς πάνω στα θύματα μπορούν να είναι βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες,
ψυχολογική, σωματική και σεξουαλική ζημιά, κυμαινόμενη από ελαφρά μέχρι πολύ σοβαρή.
 Οι όροι βία και κακοποίηση χρησιμοποιούνται συνήθως ως ταυτόσημοι. Θεωρώ χρήσιμο το διαχωρισμό τους, αφού έρευνες και κλινική εμπειρία αποδεικνύουν ότι υπάρχουν
διαφορετικές προεκτάσεις και συνέπειες ανάλογα με τη συχνότητα και την ένταση. Για
παράδειγμα, διαφορετικά αισθάνεται κάποιος που έχει δεχτεί σωματική βία μια φορά και
διαφορετικά κάποιος που έχει επανειλημμένα γίνει θύμα της. Έτσι, χρησιμοποιώ τον όρο
βία για να περιγράψω μεμονωμένα επεισόδια της συμπεριφοράς που περιγράφηκε πιο
πάνω στον ορισμό της βίας και τον όρο κακοποίηση για να περιγράψω ένα
επαναλαμβανόμενο σχήμα τέτοιας συμπεριφοράς. Η βία μπορεί να είναι ενεργητική ή
παθητική. Η ενεργητική βία συνίσταται σε πράξεις και αναφέρεται στη σεξουαλική,
σωματική και ψυχολογική βία, ενώ η παθητική σε παραλείψεις και αναφέρεται συνήθως στη σωματική ή ψυχολογική παραμέληση.
 Στο πλαίσιο αυτό παρατηρούνται τα ακόλουθα είδη βίας και κακοποίησης στην οικογένεια:
Σεξουαλική κακοποίηση: Περιλαμβάνει το βιασμό, την αιμομιξία και οποιαδήποτε μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης και παραβίασης που επιβάλλεται στο θύμα ενάντια στη θέληση και / ή συναίσθηση του, ή όταν η συγκατάθεση του επιτυγχάνεται μέσω σωματικού ή ψυχολογικού εκφοβισμού και ο θύτης εκμεταλλεύεται την ανάγκη που έχει το θύμα για σημασία από και επαφή με το γονέα ή σύζυγο του. Περιλαμβάνει επίσης την έκθεση ενός παιδιού σε πορνογραφικό υλικό και την εκπόρνευση.
Παραμέληση: Συνιστά παθητική βία η οποία μπορεί να είναι σωματική ή ψυχολογική.
Σωματική παραμέληση είναι όταν ο γονιός στερεί το παιδί του από τις βασικές φυσικές του
ανάγκες όπως διατροφή, ιατρική φροντίδα, ένα ασφαλές σπίτι για να ζει και προστασία από διάφορους κινδύνους (ανάλογα με την ηλικία και το βαθμό ικανότητας ενός παιδιού για αυτο-φροντίδα και αυτο-προστασία). Ψυχολογική παραμέληση είναι όταν ένας γονιός
στερεί το παιδί του από τις βασικές συναισθηματικές και εκπαιδευτικές του ανάγκες, όπως
για παράδειγμα την τρυφερότητα, προσοχή, υποστήριξη, εκπαίδευση και επαγγελματικές
ευκαιρίες που μπορεί να του προσφέρει. Η πιο σοβαρή μορφή της παραμέλησης (τόσο
σωματικής όσο και ψυχολογικής) ως μορφής κακοποίησης είναι η εγκατάλειψη ενός παιδιού ή έφηβου.
Σωματική κακοποίηση: Αναφέρεται σε κατ’ επανάληψη σωματική κακομεταχείριση ή
εκφοβισμό και περιλαμβάνει από ήπιες μέχρι και άγριες σωματικές επιθέσεις, οι οποίες
προκαλούν στο θύμα σωματικό πόνο, γδαρσίματα, μώλωπες, εγκαύματα και άλλες
κακώσεις που μπορεί να καταλήξουν μέχρι και σε μόνιμες σωματικές βλάβες ή ακόμα και
στο θάνατο. Μερικά παραδείγματα τέτοιας συμπεριφοράς χαρακτηριστικής των γονέων ή
συζύγων που κακοποιούν σωματικά μέλη της οικογένειας τους είναι το σπρώξιμο,
τράνταγμα, κλείδωμα στο σπίτι, χαστούκια, στραγγαλισμός, πρόκληση εγκαύματος και
χρήση αιχμηρών και άλλων αντικειμένων όπως ζώνης, καρέκλας και άλλων για να
χτυπήσουν το θύμα. Η σωματική βία συνοδεύεται πάντα και από συναισθηματική βία.
Ψυχολογική κακοποίηση: Περιλαμβάνει κατ’ επανάληψη συμπεριφορές ψυχολογικής
κακομεταχείρισης και συνοδεύει συνήθως τις υπόλοιπες μορφές κακοποίησης, ενώ είναι
αυτή που δυσκολότερα αναγνωρίζεται και γι’ αυτό συνήθως τα θύματα τυγχάνουν της
λιγότερης κατανόησης και βοήθειας. Για ευκολότερη αναγνώριση και κατανόηση τη χωρίζω σε 5 είδη: λεκτική, συναισθηματική, κοινωνική, οικονομική και υπερ-προστασία / καταπίεση.
Η λεκτική – ψυχολογική κακοποίηση περιλαμβάνει άμεσες και έμμεσες λεκτικές επιθέσεις. Ως άμεσες λεκτικές επιθέσεις χαρακτηρίζονται διάφορες εκφράσεις που ευθέως μεταδίδουνυποτίμηση, κριτική και απόρριψη του θύματος, όπως η εξύβριση, οι προσβολές και απειλές.Μερικά παραδείγματα: «Αν επιστρέψεις ξανά αργά στο σπίτι θα σε πετάξω έξω / θα σε χτυπήσω», να αποκαλεί κάποιος το παιδί του βλάκα, κακό, αχάριστο, ύπουλο,
συμφεροντολόγο, αλήτη, ψυχοπαθή, πόρνη, άχρηστο, ανίκανο να πετύχει οτιδήποτε στη
ζωή του και ανεπιθύμητο, π.χ. «Κανένας δε σε θέλει» ή «Εύχομαι να μη σε γεννούσα ποτέ».
Οι έμμεσες λεκτικές επιθέσεις υπονοούν αυτά που λέγονται ευθέως στην άμεση λεκτική
κακοποίηση. Αναφέρονται στη χρήση διαφόρων εκφράσεων εναντίον του θύματος που
μεταφέρουν «κρυμμένα» μηνύματα με πλάγιο τρόπο, όπως απειλές, προσβλητικούς
χαρακτηρισμούς, κριτική και άλλα που στοχεύουν στην πρόκληση ενοχών και υπονοούν την απόρριψη του θύματος. Μερικά παραδείγματα τέτοιων επιθέσεων: η χρήση συγκρίσεων όπως «δεν είσαι τόσο έξυπνη όσο η αδελφή σου», το να λέει κάποιος στο παιδί του «σου αρέσει να πληγώνεις τους ανθρώπους», «θα με κάνεις να πεθάνω πριν την ώρα μου» κ.ά. Επιπλέον, λόγια όπως «κάποτε διερωτώμαι αν είσαι ψυχοπαθής», «μόνο οι πόρνες συμπεριφέρονται όπως εσύ», «με θυμώνεις τόσο πολύ που μπορεί χωρίς να το θέλω να σε σκοτώσω κάποια μέρα πάνω στα νεύρα μου» κλπ. Σε όλα τα πιο πάνω παραδείγματα αυτό που υπονοείται δε λέγεται με ξεκάθαρο τρόπο και αυτό είναι συνήθως που προκαλεί περισσότερη σύγχυση στα θύματα και αυτούς που προσπαθούν να τους βοηθήσουν. Οι γονείς / σύζυγοι συνήθως εξηγούν τέτοιες έμμεσες λεκτικές επιθέσεις ως την παράθεση απλά γεγονότων, ενώ το θύμα αισθάνεται μειωμένο, προσβεβλημένο και βιώνει συναισθήματα ενοχών και απόρριψης. Το να διαπιστώνει όμως κανείς ένα γεγονός ή να δίνει μια συμβουλή έχει διαφορετικό πλαίσιο και συνέπειες στον αποδέκτη, δηλαδή η
επιλογή των λέξεων, ο τόνος φωνής, οι εκφράσεις προσώπου, οι χειρονομίες, το βλέμμα και
άλλα μη λεκτικά στοιχεία επικοινωνίας είναι διαφορετικά σε τέτοιες περιπτώσεις και ως
αποτέλεσμα ο αποδέκτης δεν τα εκλαμβάνει ως προσβολές ή απόρριψη. Συχνά επίσης,
τέτοιες δηλώσεις δεν ανταποκρίνονται καθόλου στην πραγματικότητα ή δίνουν μια
διαστρεβλωμένη εικόνα της, έτσι όπως συμφέρει το θύτη να παρουσιάζεται.
 Η συναισθηματική – ψυχολογική κακοποίηση συνυπάρχει συνήθως με τη λεκτική
κακοποίηση, μπορεί όμως να υπάρχει και από μόνη της. Περιλαμβάνει σχήματα κατ’
επανάληψη συναισθηματικής κακομεταχείρισης που εκφράζεται κυρίως με τα μη λεκτικά
στοιχεία επικοινωνίας που αναφέρθηκαν πιο πάνω, όπως το να μιλά κάποιος στο παιδί του με επιθετικό, απειλητικό ή υποτιμητικό ύφος και τόνο (ακόμα και αν τα λεγόμενα από μόνα τους δε μεταδίδουν άμεσα ή έμμεσα απειλές, κριτική ή απόρριψη). Για παράδειγμα, ένας γονιός μπορεί να πει στο παιδί του «Ελπίζω να περάσεις τις εξετάσεις σου» με τέτοιο τρόπο που αυτό που λέει ουσιαστικά είναι «είσαι πολύ χαζός και ανίκανος για να περάσεις τις εξετάσεις», ή να χρησιμοποιεί ειρωνικά βλέμματα ή εκφράσεις προσώπου. Ένας γονιός θα μπορούσε επίσης να πει στο παιδί του «Θέλω να συζητήσω μαζί σου» χρησιμοποιώντας τέτοια επιθετική στάση με το σώμα και τις χειρονομίες του που στην ουσία αυτό που λέει να είναι «Σκάσε και άκουσε τι έχω να σου πω». Άλλες συμπεριφορές που μπορούν να θεωρηθούν ως συναισθηματική βία είναι η παρακολούθηση βίας πάνω σε άλλα άτομα (όπως παιδιά που γίνονται μάρτυρες βίας μεταξύ των γονιών τους), το διώξιμο από το σπίτι, ο εξευτελισμός, το να κάνει κανείς αποκαλύψεις σε ένα παιδί ακατάλληλες για την ηλικία του και η σιωπηλή μεταχείριση (τιμωρία με το να μη μιλά κάποιος παρατεταμένα στο παιδί του επειδή θύμωσε μαζί του).
Η κοινωνική – ψυχολογική κακοποίηση περιλαμβάνει συμπεριφορές που στοχεύουν και / ή καταλήγουν στην κοινωνική απομόνωση του θύματος, αποτρέποντας το από το να
αναπτύξει και να διατηρεί στενές σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Τέτοια παραδείγματα
γονεϊκής κοινωνικής – ψυχολογικής κακοποίησης περιλαμβάνουν το να λέει κάποιος στο
παιδί του πράγματα όπως: «μόνο οι γονείς σου σε αγαπούν, οι άνθρωποι είναι κακοί, μόνο
τους γονείς σου πρέπει να εμπιστεύεσαι, ο κόσμος είναι επικίνδυνος, ό,τι συμβαίνει σε αυτή την οικογένεια (συμπεριλαμβανομένης της κακοποίησης) είναι οικογενειακό ζήτημα και δεν πρέπει να μιλάς σε κανένα γι’ αυτό». Περιλαμβάνονται επίσης συμπεριφορές που
μεταδίδουν παρόμοια μηνύματα και καλλιεργούν εξάρτηση από το θύτη και φόβο να
εμπιστευτεί το θύμα άλλους ανθρώπους.
Η οικονομική – ψυχολογική κακοποίηση αποτελείται από συμπεριφορές που στοχεύουν και / ή προκαλούν την πλήρη οικονομική εξάρτηση του θύματος από το θύτη. Περιλαμβάνει επίσης το να χρησιμοποιεί κάποιος τον οικονομικό παράγοντα ως ένα τρόπο να ελέγξει τη συμπεριφορά του θύματος και να του προκαλέσει ενοχές. Οι γονείς που κακοποιούν ψυχολογικά τα παιδιά τους σε οικονομικά θέματα τείνουν να μην τα αφήνουν να εργαστούν ή αλλιώς να τα αποτρέπουν από το να το κάνουν, να χρησιμοποιούν το χρήμα ως ένα τρόπο να τιμωρήσουν και να ελέγξουν τα παιδιά τους και συνήθως ελέγχουν τον τρόπο που ξοδεύουν τα χρήματα τους, π.χ. απαιτούν να γνωρίζουν πώς ακριβώς ξοδεύουν κάθε μικροποσό ή τους απαγορεύουν να τα ξοδεύουν με συγκεκριμένους τρόπους. Τέλος, τέτοιοι γονείς συχνά προκαλούν ενοχές στα παιδιά τους για τα χρήματα που τους δίνουν, π.χ. «αν δεν ξόδευα τόσα λεφτά πάνω σου, θα ζούσα πιο άνετα και ευτυχισμένα, στερούμαι χρήματα εξαιτίας σου, για να σε μεγαλώνω και να σε σπουδάζω».
Η υπερ-προστασία ως μια μορφή κακοποίησης στην οικογένεια αναφέρεται σε καταπίεση που περιλαμβάνει υπερβολική και αχρείαστη προστασία ή έλεγχο του παιδιού / εφήβου / νεαρού ενήλικα, κάτι που μπορεί να καταλήξει σε δυσκολία του παιδιού να γίνει ένας ενήλικας ικανός να αναλαμβάνει ευθύνες και να παίρνει τις δικές του αποφάσεις. Χαρακτηριστικές συμπεριφορές των γονιών που καταπιέζουν (υπερ-προστατεύουν) τα παιδιά τους είναι: Τους απαγορεύουν να βγαίνουν έξω ή τους αφήνουν σπάνια σε σχέση με το πόσο συχνά βγαίνουν τα περισσότερα άτομα της ηλικίας τους, κρυφακούν τις προσωπικές ή τηλεφωνικές τους συνομιλίες, ψάχνουν τα προσωπικά τους αντικείμενα ή διαβάζουν το ημερολόγιο τους, ή εμπλέκονται στην προσωπική τους ζωή με οποιοδήποτε άλλο ακατάλληλο τρόπο, π.χ. λένε στους φίλους τους να σταματήσουν να κάνουν παρέα μαζί τους. Άλλα παραδείγματα αποτελούν το να επιβάλλει κανείς στο παιδί του τις επιθυμίες του σε θέματα προσωπικής επιλογής (όπως η επιλογή κλάδου σπουδών ή
επαγγελματικής καριέρας) και άλλες συμπεριφορές που παραβιάζουν τον προσωπικό χώρο του θύματος. Η καταπίεση μπορεί να υπάρχει και από μόνη της χωρίς την υπερ-
προστασία, όπως συμβαίνει στην περίπτωση ανάθεσης ευθυνών στο παιδί που δεν του
αναλογούν ή στις οποίες δε μπορεί να αντεπεξέλθει. Αυτές μπορεί να είναι πρακτικές, π.χ.
εξαναγκασμός σε οικιακή ή άλλη εργασία που η ηλικία του δεν το καθιστά ικανό να κάνει ή δυσανάλογα πολλή και σκληρή σε σχέση με αυτή που κάνουν τα υπόλοιπα μέλη της
οικογένειας, ή ψυχοσυναισθηματικές, π.χ. ένα παιδί να καθίσταται υπεύθυνο για την
επίλυση συγκρούσεων μεταξύ των γονιών του και άλλων προβλημάτων.
 Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ένα μεμονωμένο επεισόδιο δε συνιστά κακοποίηση στην οικογένεια, όπως προαναφέρθηκε, αλλά και ότι οι προθέσεις του θύτη συχνά όχι μόνο δεν είναι κακές αλλά είναι καλές, αφού σπάνια συναντά κανείς γονείς ειδικά που θέλουν εσκεμμένα να βλάψουν τα παιδιά τους. Κατ’ επανάληψη συμπεριφορές όμως όπως οι πιο πάνω συνιστούν κακοποίηση, κάτι που είναι σημαντικό να αναγνωρίζεται τουλάχιστο από τα θύματα και τα άτομα που τους περιβάλλουν, αφού σπάνια αναγνωρίζεται από τους ίδιους τους θύτες. Οι συνδυασμοί συμπεριφορών όπως οι πιο πάνω, η σοβαρότητα / ένταση και η συχνότητα της επίθεσης καθορίζουν το είδος και τη σοβαρότητα της κακοποίησης που υπάρχει, κάτι που βοηθά στη σωστότερη αντιμετώπιση της. Είναι σημαντικό πάντως να κατανοήσουμε πως σε κάθε περίπτωση η κακοποίηση είναι κακοποίηση και πληγώνει, ανεξαρτήτως μορφής και έντασης, γι’ αυτό και πρέπει πάντοτε να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Ενδεικτικά αναφέρονται μερικές συνέπειες της κακοποίησης που έχουν κατοχυρωθεί επανειλημμένα μέσα από διεθνείς έρευνες: κατάθλιψη, χρόνιο άγχος, αυτοκτονία, εγκληματικότητα, κατάχρηση αλκοόλ, ναρκωτικών και ψυχοφαρμάκων, ανορεξία, ψυχοσωματικές διαταραχές, μανιοκατάθλιψη, σχιζοφρένεια, προβληματικές σχέσεις, εγκατάλειψη σχολείου και εργασίας, αίσθημα κενού, μοναξιάς και αποξένωσης, χαμηλή αυτοεκτίμηση, καχυποψία, ενοχές, ντροπή, σεξουαλικά προβλήματα και πολλά άλλα. Έχει διαπιστωθεί ότι οι συνέπειες πάνω στα θύματα είναι συχνά οι ίδιες ανεξάρτητα από τη μορφή ή μορφές κακοποίησης που έχει υποστεί ο καθένας και χρειάζεται συνήθως εντατική ψυχοθεραπεία και ψυχολογική στήριξη από άλλα άτομα ούτως ώστε να μπορέσει κάποιος να ξεπεράσει τις τόσο τραυματικές συνέπειες.
Λουΐζα Θεοφάνους, B.Sc. (Hons), M.Sc. (London), MBACP
Συμβουλευτική Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
louizat@gmail.com

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ: ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ.



ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ
                                                                                                                                               
  ΟΡΙΣΜΟΣ
      Κλωνοποίησηκλωνισμός) είναι η δημιουργία  και η επιτυχής ανάπτυξη κλώνου, πανομοιότυπου δηλαδή οργανισμού με αυτόν τον οποίο γίνεται η λήψη του σωματικού κυττάρου.
Μορφές της κλωνοποίησης είναι:
 Α) αναπαραγωγική και
Β)  θεραπευτική.
       Η κλωνοποίηση αποτελεί εξέλιξη της  βιοτεχνολογίας  και αναμφίβολα συνιστά θαύμα της επιστημονικής κοινότητας. Η ιδέα της θεραπευτικής κλωνοποίησης γεννήθηκε το 1996, όταν κλωνοποιήθηκε ένα πρόβατο που ονομάστηκε Dolly. Οι  επιστήμονες τότε οραματίστηκαν όχι τη δημιουργία ανθρώπινων κλώνων (αναπαραγωγική κλωνοποίηση), αλλά την παραγωγή ανθρώπινων εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων που θα προσέφεραν πολύτιμη αρωγή στη θεραπεία ασθενειών (θεραπευτική κλωνοποίηση).
       Ο άνθρωπος δεν αποτελείται  μόνο από τα γονίδιά του αλλά είναι μία σύνθετη οντότητα που διαμορφώνεται σύμφωνα με τις επιρροές που δέχεται από το περιβάλλον.Γι αυτό πολλοί επιστήμονες θεωρούν την κλωνοποίηση παράνομη και ανήθικη χωρίς καμία πρακτική χρησιμότητα. Ισχυρίζονται ότι η κλωνοποίηση ,ακόμη και αν επιτευχθεί,δε θα εξασφαλίσει την παραγωγή κλώνων πανομοιότυπων  με το δότη.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ.
-Στον τομέα της κτηνοτροφίας και της φυτικής παραγωγής: 
Συμβάλει στην δημιουργία ανθεκτικών και αποδοτικών κλώνων για την βελτίωση της παραγωγικότητας των ζωϊκών και φυτικών ειδών(καλύτερη ποιότητα και μεγαλύτερες ποσότητες).
Καταπολεμά τον υποσιτισμό.
Βιοποικιλία: Στροφή της επιστήμης σε ποικιλία μορφών που δεν προσφέρει η φύση (π.χ. συνδυασμός  φυτών και ζώων, τα φυτόζωα, που θα παράγουν γάλα με φωτοσύνθεση).
Διάσωση φυτών και ζώων που απειλούνται με αφανισμό ή επαναδημιουργία ειδών που έχουν εξαφανιστεί : αποκατάσταση της ευαίσθητης ισορροπίας του οικοσυστήματος.
-Στον τομέα της βιοϊατρικής:
Χρησιμοποίηση κλωνοποιημένων κυττάρων, νευρώνων, ιστών για καταπολέμηση  ανίατων ασθενειών π.χ. δημιουργία δέρματος για περιπτώσεις ασθενών με ολικά ή εκτεταμένα εγκαύματα. 
Συμβάλλει στην παραγωγή θεραπευτικών ουσιών για τον άνθρωπο από κλωνοποιημένα  πειραματόζωα, σε συνδυασμό με τη γενετική τροποποίηση.
Καταπολέμηση των αιτιών γήρανσης.
Συμβολή στην τεκνοποίηση: δικαίωμα σε άκληρα ζευγάρια να αποκτήσουν φυσικούς διαδόχους.
Προστατεύει την ανθρώπινη υγεία με την πρόληψη διεγνωσμένων κληρονομικών ασθενειών.
Βελτιώνει την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων με τη μεταμόσχευση οργάνων από διαγονιδιακά θηλαστικά.
Καλύτερη προσέγγιση της βιολογικής διάστασης, που φτάνει στην αυτογνωσία.
 ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ.
-Υπάρχει η πιθανότητα εμφάνισης προβλημάτων στην υγεία,γιατί οι κλώνοι παράγονται από ενήλικα κύτταρα που έχουν γηρασμένο γενετικό υλικό.
-Η ίδια η τεχνική της κλωνοποίησης εγκυμονεί κινδύνους γιατί:
Απαιτεί λεπτούς χειρισμούς.
Αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης βλαβών στο DNA.
Το έμβρυο, με την εφαρμογή του κλωνισμού καθίσταται επιβλαβές και ευπαθές σε διάφορες ασθένειες (κίνδυνος θνησιγένειας ή γενετικών ανωμαλιών).
-Η τεχνική παρέμβαση της κλωνοποίησης θα εισβάλει με βίαιο τρόπο στη φύση, με καταστροφικές συνέπειες για οποιαδήποτε μορφή ζωής. Είναι ενδεχόμενη η εξάλειψη της ποικιλομορφίας και της βιοποικιλότητας στη φύση,με συνέπεια τη δημιουργία ενός κόσμου επιρρεπούς στην εξαφάνιση λόγω της ομοιομορφίας που επιβάλλει.
-Η κατανάλωση πιθανά επιβλαβών τροποποιημένων τροφών, διαταράσσει το οικοσύστημα από την εισαγωγή τροποποιημένων οργανισμών.
«γενετοκρατία» θα αντικαταστήσει την αξιοκρατία.
-Ένας κακός χειρισμός μπορεί να οδηγήσει  σε βιολογικό λάθος ,με συνέπεια την πιθανότητα  τερατογέννησης ενώ ταυτόχρονα μπορεί να προκαλέσει νέες ασθένειες, μολύνοντας ολόκληρους πληθυσμούς. Από την άλλη φοβίζει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί η κλωνοποίηση ως χώρος άντλησης εξουσίας από παράφρονες επιστήμονες με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για το μέλλον της ανθρωπότητας.
-Μία πιθανή μαζική παραγωγή πανομοιότυπων γενετικά αντιγραφών δηλαδή κλώνων θα προκαλέσει την κατάρρευση και τον  αφανισμό πολλών παραδοσιακών αξιών, ενώ είναι σαφής ο κίνδυνος ελέγχου των αντιδράσεων και της συνείδησης των κλωνοποιημένων ανθρώπων.
-Χρήση της κλωνοποίησης για στρατιωτικούς και πολεμικούς σκοπούς (π.χ. ευγονική, αρία φυλή).
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤA ΗΘΙΚΗΣ ΦΥΣΗΣ.
-Η ανθρώπινη φιλοδοξία να υπερκεράσει τη φύση, αποτελεί ύβρη εναντίον του Θεού και της φύσης.
-Απομυθοποιείται το μυστήριο της ζωής και από θαύμα της δημιουργίας μεταβάλλεται σε μια απλή φυσικοχημική διεργασία.
-Απώλεια της μοναδικότητας, της διαφορετικότητας και της ελευθερίας του ανθρώπου με τη σκόπιμη δημιουργία ανθρώπων με υψηλό ή χαμηλό δείκτη νοημοσύνης, άρα διαχωρισμός ανθρώπων σε ανώτερες και κατώτερες τάξεις.
-Δημιουργία ανθρώπινων κλώνων, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν τα όργανά τους για μεταμόσχευση (ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τον άνθρωπο). Υπάρχει ο κίνδυνος εμπορίου των οργάνων που θα παρέχουν οι κλωνοποιημένοι οργανισμοί. Αν οι ανθρώπινοι κλώνοι καταστούν φορείς ανταλλακτικών οργάνων, τόσο θα καταρρεύσει κάθε ηθικός φραγμός. 
-Αναβίωση ενός απάνθρωπου ρατσισμού που θα επιβάλει ένας ισχυρός κλώνος. Ο ρατσισμός στην αναπαραγωγή ατόμων με τέλεια και επιθυμητά χαρακτηριστικά είναι πιθανό να δημιουργήσει μαζικά ανθρώπους συγκεκριμένου φύλου με κοινά χαρακτηριστικά , προκαθορίζοντας το μέλλον και διαταράσσοντας τις κοινωνικές δομές. Επιπλέον, παραβιάζονται κατάφωρα τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
-Αν δημιουργηθεί ανθρώπινος κλώνος παραβιάζονται οι κλασικοί όροι της ζωής και του θανάτου. Οδηγούμαστε σε νέες μορφές ζωής που δεν είχαν προβλεφτεί από τη φύση και ενδέχεται να διαταράξουμε την ισορροπία της φύσης.
-Επειδή η ανθρώπινη ψυχή δεν κλωνοποιείται, δεν είναι δυνατή η αναπαραγωγή ολοκληρωμένων ανθρώπων. Από την άλλη, τα αντίγραφα θα στερούνται τη μητρική στοργή και τα ανθρώπινα συναισθήματα, στα πρώτα τους χρόνια, γεγονός που μπορεί να τους προκαλέσει ψυχολογικά προβλήματα.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ ΤΗΣ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗΣ
           Η κλωνοποίηση θα συντελέσει στην πρόοδο, μόνο εάν συμπορευτεί με τον ανθρωπισμό. Οπωσδήποτε επιβάλλεται η υπεύθυνη στάση όλων κι ιδιαίτερα των επιστημόνων και της πολιτείας. Τα αρνητικά της κλωνοποίησης έγκεινται στην κακή χρήση της από τους επιστήμονες. Η επιστήμη της Γενετικής χρειάζεται να στηρίζεται σε μια νέα ηθική συνείδηση που διαμορφώνεται από τις ανθρωπιστικές αξίες που προάγουν την αρμονία στην ανθρωπότητα.
Οικογένεια
Γαλούχηση των παιδιών με ανθρωπιστική αγωγή.
Σχολείο
Ανθρωπιστική παιδεία , με στόχο την πολύπλευρη καλλιέργεια του ατόμου.
Μ.Μ.Ε.
Ενημέρωση της κοινής γνώμης, ώστε να γίνονται γνωστά όλα τα τεκταινόμενα στο χώρο της κλωνοποίησης, αλλά και δυνατότητα παρέμβασης, όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Επιστήμονες
Εξαρχής, θεωρείται επιβεβλημένη η ηθική ευθύνη των επιστημόνων απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, καθώς και η  συναίσθηση της κοινωνικής τους αποστολής, ώστε οι ενέργειές τους να μην υπονομεύουν την ευδαιμονία της κοινωνίας. Οι επιστήμονες οφείλουν να υπηρετούν τον άνθρωπο κι όχι την απρόσωπη ιδέα της επιστήμης, γιατί ο άνθρωπος ήταν και θα  είναι ο σκοπός κι όχι το μέσον στην πορεία της επιστήμης.
Χρειάζεται να διαφυλάττουν την ανεξαρτησία του λειτουργήματός τους από οικονομικούς κύκλους και πολιτικά συμφέροντα.
Απαιτείται  η συνεργασία των μελών της επιστημονικής κοινότητας και η κοινοποίηση των πορισμάτων των ερευνών τους, με στόχο τον έλεγχο των επιτευγμάτων τους και τον περιορισμό των εσφαλμένων ενεργειών.
Η προοδοπληξία και το πάθος για το κυνήγι της δόξας και της υστεροφημίας πλήττουν την αντικειμενικότητα των επιστημόνων και την αξιοπιστία τους στο κοινό. Χρειάζεται αυτοσυγκράτηση, σύνεση  και ορθολογισμός ειδικά σε θέματα, όπως η αναπαραγωγική κλωνοποίηση, που μπορεί να αλλάξουν την πορεία της ανθρωπότητας.
Αρκετοί επιστήμονες τάσσονται υπέρ της θεραπευτικής κλωνοποίησης, με την εποπτεία του κράτους και λένε όχι στην ύπουλη, μυστική κι ανεξέλεγκτη δράση, που μπορεί να υπηρετεί αλλότρια συμφέροντα.
Πολιτεία
Ο πολίτης μπορεί να γίνει κοινωνός της γνώσης και να είναι σε θέση να ελέγχει, όταν η δημοκρατία λειτουργεί εύρυθμα και με διαφάνεια.
Για τη διασφάλιση της ορθολογικής χρήσης των επιστημονικών ανακαλύψεων χρειάζεται να θεσπιστούν νόμοι και αρχές από την πολιτεία, γιατί μόνον η εφαρμογή συγκεκριμένης δεοντολογίας μπορεί να εμποδίσει τη γενετική ανισορροπία στη φύση λόγω της κλωνοποίησης.
Οι ερευνητικές προτάσεις, καθώς και οι έρευνες που διεξάγονται στα εργαστήρια γενετικής επιβάλλεται να ελέγχονται από αρμόδιες αρχές και να δημοσιοποιούνται  τα πορίσματά τους.

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Ημουν τουρίστας για 7 μέρες...



 
Με πολύ μεγάλη δυσκολία και με τη σκέψη ότι μπορεί αυτές να ήταν οι τελευταίες "κλασικές διακοπές" μου, επέστρεψα από την Καρδαμύλη, στη Μεσσηνιακή Μάνη. Δυστυχώς, η άφιξη του εκκαθαριστικού της εφορίας λίγο πριν φύγω, δε βοήθησε στην ανεμελιά των λίγων ημερών. Η βεβαιότητα, όμως, του "έχει ο Θεός" δούλεψε περιέργως για μια ακόμα φορά, με αποτέλεσμα να χαρώ τις βουτιές μου. Περίεργα πράγματα!
Και τι μας ενδιαφέρουν εμάς αυτά; θα μου πείτε. Σωστό.
Στις ωραίες διακοπές μου λοιπόν διαπίστωσα μερικά πράγματα: οι τιμές δεν έχουν πέσει τόσο όσο χρειάζεται για να γίνουν ελκυστικές στο μέσο Ελληνα, που δοκιμάζεται όσο ποτέ οικονομικά. Υπάρχουν ακόμα εστίες εκμετάλλευσης είτε με εξαιρετικά χαμηλές υπηρεσίες είτε με εξαιρετικά υψηλές τιμές, από "επαγγελματίες" που περιμένουν να βγάλουν σε δύο μήνες όσα βγάζουν οι άλλοι σε 12. Τουτέστιν, η νοοτροπία της αρπαχτής καλά κρατεί. Μοιραίο αναπότρεπτα για τους ίδιους, πολύ σύντομα δε. Το προσωπικό σε καταστήματα, εστιατόρια, ξενοδοχεία, υπηρεσίες είναι -πολύ συχνά- εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου, γιατί η απασχόληση δεν περνάει από ποιοτικά κριτήρια επιλογής (αυτό, ευτυχώς, δεν ήταν ο κανόνας).
Θα μπορούσα να παραθέσω και άλλες παρατηρήσεις μου αλλά όλοι τα ξέρουμε αυτά. Κατά τη διάρκεια των διακοπών μου, πόσταρα στο facebook διάφορες θετικές προτάσεις / επιλογές, ενώ προσπαθούσα να ενημερώσω για μέρη/υπηρεσίες που πρέπει να αποφεύγουμε τηρώντας στοιχειώδη καταναλωτική συνείδηση. Ελπίζω έστω και ένας να απέφυγε τις δικές μου λακούβες.
Συζητώντας με τους επαγγελματίες του τουρισμού στην υπέροχη Μεσσηνιακή Μάνη με τις απίστευτες ομορφιές, διαπίστωσα ότι υπάρχει μια σημαντική μείωση και του ξένου τουρισμού, ακόμα και από χώρες που δεν αντιμετωπίζουν κάποιο άμεσο οικονομικό πρόβλημα. Γιατί;
Γιατί η εικόνα της Ελλάδας που κυριαρχεί στο εξωτερικό είναι η εικόνα του ΧΑΟΥΣ. Οι συνεχείς δηλώσεις ξένων αξιωματούχων, τα δημοσιεύματα, τα σενάρια για την ελληνική οικονομία που οδηγούν σε μια ασταμάτητη διαρροή κεφαλαίων από τη χώρα, οδηγούν και στη διαρροή του τουρισμού. Μαζί με τα ξένα δημοσιεύματα δε βοηθούν καθόλου τα εγχώρια δελτία ειδήσεων που παρουσιάζουν καθημερινά μια εικόνα καταστροφής. Ούτε και οι παλαιότερες δηλώσεις Αλαβάνου (και πλέον Κουβέλη) ότι η πλατεία Συντάγματος θα γίνει πλατεία Ταχρίρ. Ούτε η εικόνα του κέντρου της Αθήνας, που -μας αρέσει δε μας αρέσει- ΕΙΝΑΙ η βιτρίνα της Ελλάδας, παρότι οι τουρίστες την αγνοούν επιδεικτικά. Ο ξένος νομίζει ότι θα φτάσει στην Ελλάδα και θα πέφτει συνεχώς πάνω σε απεργούς, αποκλεισμένους δρόμους, ταλαιπωρία. Στην ιδιοκτήτρια του χώρου που διέμεινα, οικογένειες που έρχονταν ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ επί πολλά χρόνια για 20  μέρες, φέτος δεν επέλεξαν Ελλάδα: "με ρωτούσαν αν θα βρίσκουν να φάνε", μου είπε χαμογελώντας η ίδια και συνέχισε: "τουλάχιστον, όσοι έρχονται φεύγουν με τις καλύτερες των εντυπώσεων,
βλέπουν ποια είναι η κατάσταση και όταν επιστρέψουν στη χώρα τους θα αποκαταστήσουν την αλήθεια. Η χρονιά όμως χάθηκε".
Οταν τη ρώτησα "γιατί δεν κάνετε όλοι μαζί οι άνθρωποι του τουρισμού της περιοχής κάτι για αυτό" σήκωσε τους ώμους μάλλον με απογοήτευση.
Είναι κρίσιμο να αντιστρέψουμε ΑΜΕΣΑ την εικόνα του ΧΑΟΥΣ που νομίζουν οι ξένοι ότι επικρατεί στη χώρα μας. Γιατί όποιος νομίζει ότι ζούμε στο χάος, προφανώς δεν το έχει ζήσει. Οπωσδήποτε, η καθημερινότητα που διάγουμε εμείς οι Ελληνες και ξένοι που μένουμε στη χώρα, ουδόλως μας αξίζει (Υγεία, Παιδεία, Δημόσια Διοίκηση κλπ κλπ κλπ), αλλά φτάνει πια με τη μιζέρια. Αυτή αναπαράγεται αενάως και προκαλεί περισσότερη μιζέρια και κατάθλιψη. Με εμφανή οικονομικά αποτέλεσματα πλέον. Είναι τεράστια ανάγκη να επικοινωνήσουμε και προς τα μέσα και προς τα έξω ότι λειτουργούμε, ότι προσπαθούμε, ότι υπάρχουν οι δομές, ότι υπάρχουν άξιοι κρατικοί υπάλληλοι (και όχι ένα εκατομμύριο κοπρίτες όπως έλεγε πρώην υπουργός μόλις προ μηνών) ότι η ζωή συνεχίζεται και μπορεί να είναι ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ. Σίγουρα ωραιότερη από μια κεντροευρωπαϊκή πόλη όπου ΟΛΑ λειτουργούν τέλεια.
Είναι τόσο δύσκολο να φιλοξενήσουμε  μερικές δεκάδες κορυφαίων ξένων αρθρογράφων και δημοσιογράφων από ΟΛΟ τον κόσμο, ώστε σιγά σιγά να αλλάξουν την εικόνα της χώρας, απλώς αναπαράγοντας την πραγματικότητα;
Είναι τόσο δύσκολο να χρησιμοποιήσουμε τα social media όπου σχεδόν ΤΣΑΜΠΑ μπορούμε να κάνουμε σιωπηλή και εξαιρετικά αποτελεσματική δουλειά;
Είναι τόσο δύσκολο η ΕΡΤ ή το αρμόδιο υπουργείο Τουρισμού ή και οι δύο μαζί να παράγουν υψηλότατου επιπέδου clip τα οποία θα διανέμουν σε όλο τον κόσμο, (εδώ χρειάζεται μια ισχυρή δορυφορική τηλεόραση) αντί να τα δείχνουν στην εγχώρια τηλεόραση; (σε ποιον απευθύνονται όταν στην ελληνική τηλεόραση προβάλλουν video με ξένους που λάτρεψαν την Ελλάδα;!!!!). Εστω και στο youtube!

Είναι, τελικά, τόσο δύσκολο να προσπαθήσουν τα media να αναδεικνύουν, μαζί με τα πραγματικά προβλήματα και τη θετική πλευρά των πραγμάτων; Αυτόν που προσπαθεί και όχι μόνον αυτόν που αυτοκτονεί; Αυτόν που έφτιαξε τη δική του δουλειά και όχι μόνο εκείνον που απολύθηκε; Αυτόν που επιλέγει να επιστρέψει στην Ελλάδα αντί να την εγκαταλείψει; Αυτόν που οι φίλοι του, του πλήρωσαν το λογαριασμό της ΔΕΗ και όχι εκείνον που παραδίδεται στη μοναξιά και στην κατάθλιψη; Αυτόν που χαίρεται με ΟΣΑ έχει και όχι με εκείνον που δεν μπορεί να χαρεί με όσα έχει;

Η Ελλάδα διαθέτει τουρισμό για όλα τα γούστα. Υψηλού επιπέδου σε άριστες ξενοδοχειακές μονάδες ή boutique hotels, μέσου επιπέδου σε ενοικιαζόμενα δωμάτια από "μερακλήδες" του τουρισμού (το internet βοηθάει να ανακαλύψεις διαμάντια), νεανικό τουρισμό διασκέδασης (πουθενά δεν υπάρχει τέτοια νυχτερινή ζωή). Υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες θεματικού τουρισμού που δεν εκμεταλλευόμαστε: αρχαιολογικός τουρισμός, περιπατητικός (περιπατητές από ΟΛΟ τον κόσμο πηγαίνουν στο Πήλιο, την Πελοπόννησο...), εκπαιδευτικός τουρισμός, ιατρικός, σπηλαιολογικός τουρισμός κλπ.

 Η μόνιμη πηγή λύπης και απογοήτευσης σε αυτήν εδώ τη χώρα είναι ότι αφήνουμε τόσες δυνατότητες ανεκμετάλλευτες.
Αυτή ακριβώς -οι δυνατότητες που δεν έχουμε εκμεταλλευτεί- είναι και η μόνη πηγή ελπίδας.
Μ. Κοζάκου (από το http://blogal-global.blogspot.gr)

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ: ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ( ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ)



ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Τουρισμός είναι η προσωρινή μετακίνηση ανθρώπων από τον τόπο διαμονής τους σε άλλους τόπους για λόγους αναψυχής, ξεκούρασης,ψυχαγωγίας, εκτόνωσης, ενημέρωσης ή ακόμα και μόρφωσης. Η μετακίνηση αυτή στις μέρες μας είναι κατά κύριο λόγο οργανωμένη και μαζική και στηρίζεται στην ύπαρξη μιας τεράστιας υποδομής και οργάνωσης από τουριστικές επιχειρήσεις, γραφεία τουρισμού, θέρετρα, ξενοδοχειακές μονάδες, αεροπορικές ή ναυτιλιακές εταιρίες κ.ά.

ΣΥΝΩΝΥΜΑ: περιήγηση, περιπλάνηση, περιοδεία, περιδιάβαση.

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ (με κριτήριο τον τόπο προορισμού):  εσωτερικός,  εξωτερικός, (με κριτήριο την εποχή)  χειμερινός,  θερινός, (με κριτήριο το είδος και την ποιότητα αναψυχής): μαζικός τουρισμός που χαρακτηρίζεται από την πλεοναστική συγκέντρωση τουριστών σε προβεβλημένους από την τουριστική βιομηχανία τόπους, εναλλακτικός τουρισμός που έχει τη μορφή αγροτουρισμού δηλαδή της εθελοντικής προσφοράς εργασίας με αντάλλαγμα την ενσωμάτωση στις δομές και τις λειτουργίες της τοπικής κοινωνίας, και του οικοτουρισμού της επίσκεψης σε περιοχές οικολογικού ενδιαφέροντος και εθελοντική προσφορά υπηρεσιών και εργασίας για την προστασία του περιβάλλοντος.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ

     Η τεχνολογική ανάπτυξη, ιδιαίτερα στον τομέα των επικοινωνιών και των μεταφορών, εκμηδένισε τις αποστάσεις και έκανε εφικτή και εύκολη τη μετακίνηση σε μακρινούς τόπους.
                                Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου, ιδιαίτερα στις ανεπτυγμένες κοινωνίες,
επέτρεψε την πραγματοποίηση πολυήμερων και δαπανηρών διακοπών
     Η εισαγωγή της τεχνολογίας στην παραγωγή διεύρυνε τον ελεύθερο χρόνο του ανθρώπου
                                        Η άνοδος του μορφωτικού επιπέδου συνέτεινε στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της ξεκούρασης και της αναψυχής, καθώς αποτελούν βασικούς συντελεστές για την ψυχική και πνευματική ισορροπία του ατόμου και για την παραγωγικότητα της εργασίας του.
     Η δημιουργία υποδομής και οργάνωσης στον τομέα του τουρισμού (τουριστικά κέντρα, γραφεία τουρισμού, συνεργασία με εταιρίες, συνεδριακά κέντρα κ.ά.) ευνόησε την αύξηση μετακίνησης των επισκεπτών τουριστών.
                         Η ευρωπαϊκή ενοποίηση και η πολιτική σταθερότητα στην Ευρώπη επέτρεψαν την επικοινωνία των λαών και την ελεύθερη μετάβαση από μια χώρα σε άλλη .

ΛΟΓΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

     Η ομορφιά του ελληνικού φυσικού χώρου με τα διάσπαρτα ελληνικά νησιά, τον αρμονικό συνδυασμό θάλασσας και βουνού και την ποικιλία των τοπίων.

Το μεσογειακό κλίμα και η συνεχής ηλιοφάνεια

                         Τα ιστορικά μνημεία, απόδειξη της πλούσιας πολιτισμικής μας κληρονομιάς, αποτελούν πόλο έλξης και συντελούν στην αύξηση της προσέλευσης τουριστών στη χώρα μας.
     Η προβολή του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό μέσα από τις δραστηριότητες και τα πολιτιστικά δρώμενα της ελληνικής ομογένειας (μετανάστες)
                         Ο προσανατολισμός της οικονομίας μας στον τομέα των υπηρεσιών συνθέτει ένα ανταγωνιστικό τουριστικό περιβάλλον
                 Η πολιτική σταθερότητα της ελληνικής κοινωνίας, στα πλαίσια της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης, τις τελευταίες δεκαετίες

ΩΦΕΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΤΟΜΟ

             Επιτρέπει την απόδραση από τη ρουτίνα και τη μονοτονία της καθημερινότητας.
     Παρέχει έντονες συγκινήσεις και πλουτίζει με νέες εμπειρίες και διαφορετικές παραστάσεις.
     Ενισχύει την ανέμελη διάθεση, εξασφαλίζει την ξεκούραση και τη χαλάρωση από τους έντονους ρυθμούς της ζωής και ανανεώνει τον άνθρωπο σωματικά και, κυρίως ψυχικά.
     Φέρνει τον άνθρωπο σε επαφή με νέους τόπους, λαούς και συνήθειες, συντελώντας στη διεύρυνση των πνευματικών του οριζόντων, την άρση των προκαταλήψεων και την
ανάπτυξη της κοινωνικότητάς του.


ΩΦΕΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

     Προωθεί την οικονομική ανάπτυξη, καθώς χιλιάδες επαγγελματίες και ολόκληρες περιοχές συνδέονται άρρηκτα με αυτόν. Συμβάλλει στην ανάπτυξη υποβαθμισμένων περιοχών και στην ανάδειξη των φυσικών και ιστορικών αξιοθεάτων τους. Πραγματοποιούνται επενδύσεις ενώ ταυτόχρονα υλοποιούνται  έργα υποδομής.
     Προβάλλει τον εθνικό πολιτισμό και τα εθνικά θέματα, αφού οι ξένοι τουρίστες ως αποδέκτες της φιλοξενίας και της κοσμοπολίτικης στάσης ενός λαού μετατρέπονται σε διαφημιστές του, επηρεάζοντας τόσο την κοινή γνώμη όσο και τις κυβερνήσεις των χωρών τους
     Επιταχύνει τις πολιτιστικές ανταλλαγές διευρύνοντας την επικοινωνία των λαών και συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη οικουμενικού πνεύματος.
•Γνωστοποιεί θετικά στοιχεία άλλων λαών, συντελώντας στην εξέλιξη του εθνικού πολιτισμού

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

     Ενισχύεται η εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από την αστάθμητη και μεταβαλλόμενη τουριστική κίνηση.
•Παραμελείται η παραγωγική βάση της οικονομίας, δηλαδή η βιομηχανία και η γεωργία, ενώ παράλληλα διογκώνεται ο τομέας των υπηρεσιών, με αποτέλεσμα η οικονομία να μη στηρίζεται σε σταθερές βάσεις ανάπτυξης
     Αναπτύσσονται αρνητικές συμπεριφορές και πρότυπα, όπως ο εύκολος πλουτισμός, η κερδοσκοπία, η δουλοπρέπεια, η εκμετάλλευση, η απληστία και ο τυχοδιωκτισμός.
     Προωθείται η πολιτιστική αλλοτρίωση, αφού στην προσπάθεια προσέλκυσης τουριστών ολόκληρες περιοχές αποβάλλουν το «χρώμα τους» και προσαρμόζονται, ώστε να αποτελούν οικείο περιβάλλον για τους επισκέπτες
    Κακοποιείται η παράδοση και εμπορευματοποιείται, γιατί υποβαθμίζεται στο επίπεδο της γραφικότητας και μετατρέπεται σε είδος προς κατανάλωση για τους τουρίστες.
    Αναπτύσσονται άνισα κάποιες τουριστικές περιοχές ενώ εγκαταλείπονται άλλες που δεν παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΕΠΙΔΡΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

Είναι, επομένως, φανερό ότι ο τουρισμός αποτελεί ένα σημαντικό βάθρο στήριξης της οικονομίας μιας χώρας. Το τίμημα, όμως, της ανεξέλεγκτης και καιροσκοπικής τουριστικής ανάπτυξης είναι βαρύ για την οικονομία και τον πολιτισμό. Γι' αυτό, κάθε κοινωνία πρέπει να αποβλέπει στη λελογισμένη ανάπτυξη του τουρισμού με σεβασμό στο περιβάλλον, τον άνθρωπο και τον τοπικό πολιτισμό. Για μια τέτοια ανάπτυξη χρειάζεται:

Αξιοποίηση και επέκταση των παραγωγικών τομέων (γεωργία, βιομηχανία κ.ά.) της οικονομίας, ώστε να εξασφαλιστεί η σταθερότητά της και να αποτραπεί η μονομερής εξάρτηση από τον αστάθμητο παράγοντα της τουριστικής κίνησης

     Μακροπρόθεσμος προγραμματισμός με στόχο τον εκσυγχρονισμό της τουριστικής υποδομής, τον αποτελεσματικότερο έλεγχο από την πολιτεία των παρεχόμενων υπηρεσιών, τον περιορισμό της κερδοσκοπίας, και, κυρίως, την παροχή εξειδίκευσης και τεχνογνωσίας μέσω μιας σύγχρονης και ποιοτικής τουριστικής εκπαίδευσης.
     Μέτρα για την προστασία των μνημείων, των παραδόσεων, του πολιτισμού και της γλώσσας από τη φθορά και την αλλοτρίωση
     Υιοθέτηση από όλους (πολιτεία, επιχειρήσεις, άτομα) μιας μακροπρόθεσμης πολιτικής για την τουριστική ανάπτυξη, η οποία θα σταθεί απροσπέλαστο εμπόδιο σε αυτούς που αντιμετωπίζουν τον τουρισμό ως πηγή ευκαιριακού κέρδους και πρόσκαιρων ωφελημάτων
   Ενίσχυση ήπιων και εναλλακτικών μορφών τουρισμού (αγροτουρισμός, οικοτουρισμός, χειμερινός τουρισμός κ.ά.), που διασφαλίζουν το σεβασμό στο περιβάλλον, τον άνθρωπο και τη φυσιογνωμία ενός τόπου.
     Σχεδιασμένη τουριστική ανάπτυξη, ώστε να αποφεύγονται τα φαινόμενα τουριστικού υδροκεφαλισμού.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Ο Αγροτουρισμός είναι μια ήπια μορφή βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης και πολυδραστηριότητας στον αγροτικό χώρο.

Γενικά:

Αγροτουρισμός είναι η παράλληλη ανάπτυξη δραστηριοτήτων που αποσκοπεί στην οικονομική και την κοινωνική αναβάθμιση των αγροτικών περιοχών και γενικότερα της υπαίθρου, με την ανάδειξη και στήριξη:

               της ήπιας και μικρής κλίμακας προσφοράς τουριστικών υπηρεσιών

               της τοπικής αγροτικής παραγωγής

               της δημιουργίας και εμπορίας παραδοσιακών προϊόντων

               του πολιτιστικού και φυσικού πλούτου της κάθε περιοχής

Ποιους ενδιαφέρει:

Από την άποψη αυτή, η ανάπτυξη του Αγροτουρισμού, ενδιαφέρει κυρίως τους παρακάτω φορείς / επιχειρήσεις:

               Παραδοσιακά Καταλύματα

               Παραδοσιακά εστιατόρια και καφενεία

               Παραγωγούς και εμπόρους τοπικών προϊόντων
                  Επιχειρήσεις δραστηριοτήτων

               Μουσεία κάθε είδους

               Συλλόγους (Πολιτιστικούς, Φυσιολατρικούς, Ορειβατικούς, κλπ)

               Συνεταιρισμούς (Γυναικείους, Αγροτικούς κλπ)

               Τοπική αυτοδιοίκηση

               Σχολεία / Εκπαιδευτικά Ιδρύματα


Όμως ενδιαφέρει επίσης τον κάθε κάτοικο και επαγγελματία της περιοχής στην οποία αναπτύσσεται μια Αγροτουριστική δραστηριότητα καθώς:

Στον Αγροτουρισμό ο τουρίστας είναι επισκέπτης, φίλος, θαυμαστής του τόπου, είναι ένας «φιλοξενούμενος», ένας ταξιδιώτης που αναζητά τα μυστικά, την αυθεντικότητα και την ομορφιά του, εστιάζοντας στην ήσυχη ζωή, τη φυσική κληρονομιά και όλα όσα μοναδικά και ξεχωριστά έχει να προσφέρει ο κάθε προορισμός.

Ολόκληρη η φιλοσοφία του Αγροτουρισμού βασίζεται στη διαπροσωπική, ανθρώπινη, άμεση και φιλόξενη σχέση μεταξύ του κατοίκου της υπαίθρου και του επισκέπτη. Για το λόγο αυτό έρχεται ο επισκέπτης σε επαφή με τη φύση, με την καλλιέργεια της γης, την περισυλλογή του καρπού, με τους ανθρώπους της περιοχής . Ο επισκέπτης μαθαίνει, για παράδειγμα, να φτιάχνει στον αργαλειό, να κεντάει, να παρατηρεί τα ζώα και τα πουλιά, να δοκιμάζει το κρασί και το τσίπουρο, να συμμετέχει στην παραγωγή τους, να καταλαβαίνει τη σωστή ώρα του τρύγου, τη γεύση, το άρωμα, το χρώμα του κρασιού της περιοχής μας, τη χρήση του κρόκου, τη διαφορά στις ποικιλίες του μελιού, τη διαδικασία και επιλογή κατά την περισυλλογή των μανιταριών ή των κάστανων.

Του προτείνονται δασώδη μονοπάτια, γαλήνιες λίμνες και ορμητικά ποτάμια, του προσφέρεται η δυνατότητα για αθλήματα περιπέτειας (extreme sports) και τον ξεναγείται σε παλιές εκκλησιές και μοναστήρια, πέτρινα γεφύρια και αρχαιολογικά ευρήματα ή προσκαλείται να συμμετάσχει σε τοπικά πανηγύρια, γιορτές, έθιμα.



ΑΡΘΡΟ: ΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

(ΠΗΓΗ: ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: ΤRAVEL DAILY NEWS)
Αναμφισβήτητα ο τουρισμός συμβάλλει καθοριστικά στην ταχύρυθμη οικονομική ανάπτυξη και στη δραστική μείωση της ανεργίας στη χώρα μας. Δεν είναι τυχαίο ότι συνεισφέρει περίπου το 18% του ΑΕΠ, αν ληφθούν υπόψη και οι πολλαπλασιαστικές επιδράσεις του στο σύνολο της οικονομίας. Το σύνολο των εσόδων της χώρας μας από τον τουρισμό είναι μεγαλύτερο από το σύνολο της αξίας των εξαγωγών μας, τόσο προϊόντων όσο και υπηρεσιών, και καλύπτει περίπου το 40% του ελλείμματος του ισοζυγίου των εξωτερικών μας πληρωμών. Στον ελληνικό τουρισμό απασχολούνται άμεσα και έμμεσα περίπου 800.000 εργαζόμενοι, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων δραστηριοποιείται στην περιφέρεια και σε μικρού ή μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις.

Ωστόσο, για να μπορέσει ο τουρισμός να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη δυναμική και να βοηθήσει ακόμη περισσότερο στην οικονομία της χώρας θα πρέπει εκτός από τον παραδοσιακό τουρισμό να αναπτύξει και άλλες μορφές όπως συνεδριακό τουρισμό, αθλητικό τουρισμό κ.α. που αποτελούν εναλλακτικές μορφές τουρισμού.

Συνεδριακός και εκθεσιακός τουρισμός
Η μορφή αυτή περιλαμβάνει την οργάνωση συνεδρίων και διεθνών εκθέσεων σε περιοχές που προσφέρουν και άλλες δυνατότητες. Δυστυχώς για τη χώρα μας ενώ οι δυνατότητες που διαθέτει για την ανάπτυξη του τουρισμού αυτού είναι πολύ μεγάλες, βρίσκεται στην τελευταία θέση στη διεθνή συνεδριακή πίτα από την άποψη του αριθμού συνεδρίων που φιλοξενεί ετήσια. Η μέχρι σήμερα πείρα δείχνει ότι όσες ελληνικές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις επένδυσαν σε μεγάλα και σύγχρονα συνεδριακά κέντρα διαπίστωσαν ότι ο τζίρος των συνεδριακών πελατών τους ήταν διπλάσιος από αυτόν των άλλων πελατών τους και ότι παρά τη διεθνή ύφεση η ζήτηση για συνεδριακό τουρισμό αυξάνει σε αντίθεση με το γενικό τουρισμό που μειώνεται.

Για την ανάπτυξη του συνεδριακού τουρισμού απαιτείται η λήψη μιας σειράς μέτρων τα οποία σχετίζονται τόσο με την υποδομή όσο και με την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για τους οργανωτές συνεδρίων και εκθέσεων καθώς πολλά μη ειδικευμένα άτομα οργανώνουν σήμερα συνέδρια με αποτέλεσμα να δυσφημίζεται η Ελλάδα στο εξωτερικό. Όσον αφορά την υποδομή την τελευταία περίοδο υπάρχει μια έντονη κινητικότητα εκ μέρους της πολιτείας για να καλυφθούν οι ελλείψεις και παραλείψεις των προηγουμένων χρόνων.

Έτσι προχωρά η δημιουργία ενός Μητροπολιτικού Συνεδριακού και Εκθεσιακού Κέντρου στην Αθήνα στο οποίο υπολογίζεται ότι θα είναι έτοιμο σε περίπου δύο χρόνια. Ήδη έχει επιλεγεί η εταιρία που θα αναλάβει να κατασκευάσει το κέντρο αυτό. Το κόστος της όλης επένδυσης υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 70 εκατ. ευρώ.

Το είδος αυτό του τουρισμού μπορεί να συνδυαστεί με αθλητικά γεγονότα, προπονήσεις ή και ατομικό αθλητισμό π.χ. ιστιοπλοΐα, ποδηλασία κ.α. Στην Ελλάδα η μορφή αυτή τουρισμού έχει μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης. Η πλειάδα των αθλητικών εγκαταστάσεων που θα προκύψουν μετά από την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 θα μπορούν να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο του αθλητικού τουρισμού καθώς, επωφελούμενοι και από το καλό κλίμα, ξένοι αθλητές και αθλητικά
  σωματεία θα μπορούν να προετοιμάζονται για μεγάλα αθλητικά γεγονότα στη χώρα μας.
Θρησκευτικός τουρισμός
Που περιλαμβάνει εκκλησίες, μοναστήρια, πανηγύρεις κλπ, και που στη χώρα μας βρίσκεται ακόμα σε αρχικό στάδιο ανάπτυξης. Η Ελλάδα είναι ίσως μια από τις λίγες χώρες στον κόσμο που μπορεί να αναπτύξει τη μορφή αυτή του τουρισμού, καθώς τα ελληνικά μοναστήρια αποτελούν θαυμάσια τεκμήρια τέχνης και τεχνικής, χτισμένα από το 10ο αιώνα συνδυάζουν την ελληνική ορθόδοξη παράδοση με την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής και της ζωγραφικής στον ελληνικό χώρο. Ο ορθόδοξος μοναχισμός έχει προσφέρει σε κάθε γωνιά του τόπου μας θαυμάσια μνημεία, προσαρμοσμένα απόλυτα στη γεωγραφική θέση, το ανάγλυφο του εδάφους και το φυσικό τοπίο.



Πολιτιστικός τουρισμός
Με αφορμή ή την επίσκεψη για πολιτιστικά γεγονότα ή για μνημεία. Η Ελλάδα έχει μια πολύ μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά που αν την εκμεταλλευθεί κατάλληλα θα προσελκύσει ένα μεγάλο μέρος της παγκόσμιας τουριστικής κίνησης. Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική, οι παραδοσιακοί οικισμοί και τα ιστορικά κέντρα των πόλεων αποτελούν βασικά στοιχεία της πολιτιστικής κληρονομιάς και φυσιογνωμίας της χώρας μας.

Ο πλούτος και η ποικιλομορφία της ελληνικής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς αναδεικνύονται στους 653 διατηρητέους παραδοσιακούς οικισμούς, τα 8000 διατηρητέα κτήρια καθώς και τα αρχαία και βυζαντινά μνημεία. Η διατήρηση και η ανάδειξη της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς αποτελεί συστατικό στοιχείο
της τουριστικής ανάπτυξης και της προσφοράς εναλλακτικών δυνατοτήτων για κάθε είδους τουριστική δραστηριότητα. Πολλά κτήρια παραδοσιακής αρχιτεκτονικής έχουν σήμερα αποκτήσει νέες χρήσεις και στεγάζουν διάφορες λειτουργίες, όπως τουριστικά καταλύματα, μουσεία, εκθέσεις, εστιατόρια, δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες κ.λπ. Τα ιστορικά κέντρα των ελληνικών πόλεων αναζωογονούνται με ανακαινίσεις κτηρίων, πεζοδρομήσεις και διαμορφώσεις χώρων αποτελώντας ελκυστικούς τόπους επίσκεψής τους.

Επιπλέον σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο είναι διάσπαρτες οι οχυρώσεις θέσεων και οικισμών με φυλάκια, πύργους ή τείχη με επάλξεις και πύργους. Χτισμένα από τους Βυζαντινούς, συχνά επάνω σε θέσεις οχυρωμένες από τους αρχαίους χρόνους, δέχτηκαν αργότερα προσθήκες και επεκτάσεις από Φράγκους, Ενετούς ή Γενουάτες και από τους Οθωμανούς. Τα κάστρα του ελληνικού χώρου σηματοδοτούν την ιστορική διαμόρφωση του τόπου μας και αποτυπώνουν τη διαδοχή ιστορικών εποχών, οικοδομικών τεχνικών και πολιτιστικών προτύπων.

Οικοτουρισμός

Τουρισμός δηλαδή που συνδυάζει την τοπική οικονομική ανάπτυξη, διαφύλαξη της ποιότητας του περιβάλλοντος και την ανάδειξη των φυσικών πλεονεκτημάτων και της ιστορίας μιας περιοχής.
Οι συνδυασμοί όλων ή κάποιων από τα είδη τουρισμού που αναφέραμε πιο πάνω μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην ανάπτυξη του τουρισμού στη χώρα μας. Η προσφορά τουριστικών πακέτων γαστρονομίας, ψυχαγωγίας και ενημέρωσης για τον πολιτιστικό πλούτο που διαθέτει η Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για τους τουριστικούς πράκτορες καθώς θα αμβλύνει τη χωροταξική συγκέντρωση της τουριστικής δραστηριότητας, και θα αναβαθμίσει και θα εμπλουτίσει το τουριστικό προϊόν που προσφέρεται από αυτήν.

Θεραπευτικός - Ιαματικός τουρισμός

Η φύση εκτός από σπάνια τοπία και ιδιαίτερες φυσικές ομορφιές, «χάρισε» στην Ελλάδα και πηγές με σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες. Τα ιαματικά λουτρά αποτελούν μέρος του εθνικού πλούτου της χώρας, ενώ οι θεραπευτικές τους ιδιότητες ήταν γνωστές, ήδη, από τους αρχαίους χρόνους.
Οι ιαματικοί φυσικοί πόροι είναι διάσπαρτοι στην ελληνική επικράτεια, ενώ τα νερά των συγκεκριμένων πηγών διαφέρουν από τα συνηθισμένα, είτε λόγω της υψηλής τους θερμοκρασίας είτε λόγω της παρουσίας σπάνιων δραστικών συστατικών. Τα νερά αυτά χαρακτηρίζονται ως μεταλλικά εξαιτίας της θερμοκρασίας ή της γενικής τους χημικής σύστασης. Εκτός από τις ψυχρές μεταλλικές πηγές υπάρχουν και οι θερμοπηγές, με τις οποίες οικοδομήθηκε ένας κλάδος θεραπευτικής αγωγής, η ιαματική υδροθεραπεία (θερμαλισμός).
Η γεωγραφική κατανομή των πηγών δεν είναι τυχαία, καθώς συνδέεται είτε με τεκτονικά γεγονότα, όπως, για παράδειγμα, στις περιπτώσεις των πηγών του Καϊάφα, της Κυλλήνης και του Λαγκαδά, είτε με ηφαιστειακές δραστηριότητες όπως, για παράδειγμα, στις περιπτώσεις των πηγών των Μεθάνων, της Μήλου, της Λέσβου, της Σαμοθράκης και της Λήμνου.
Η υδροθεραπεία είναι ιδιαίτερα σημαντική για την αντιμετώπιση πολλαπλών παθήσεων, όπως είναι τα αρθριτικά και οι ρευματοπάθειες, και διακρίνεται σε δύο είδη:

     την εσωτερική, η οποία περιλαμβάνει την ποσιθεραπεία (πόση ιαματικών νερών), εισπνοθεραπεία (εισπνοή των αερίων ή των σταγονιδίων των μεταλλικών νερών) και τις πλύσεις (στοματικές, ρινικές, γυναικολογικές)

την εξωτερική, η οποία περιλαμβάνει τα λουτρά, τις καταιωνίσεις (για ορισμένο χρόνο το σώμα δέχεται το θερμομεταλλικό νερό, που έρχεται με ψηλή ή χαμηλή πίεση) τις υδρομαλάξεις (το σώμα δέχεται την πίεση του νερού), την υδροκινησιοθεραπεία (συνδυασμός λουτροθεραπείας και κινησιοθεραπείας, όσο το σώμα βρίσκεται στο νερό) και την πηλοθεραπεία (εφαρμογή πηλού, που έχει «ωριμάσει», σε σημεία του σώματος με διάφορες παθήσεις).

Αγροτουρισμός

Ο αγροτουρισμός είναι μια ήπια μορφή βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης και πολυδραστηριότητας στον αγροτικό χώρο, με την οποία ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τις αγροτικές περιοχές, τις αγροτικές ασχολίες, τα τοπικά προϊόντα, την παραδοσιακή κουζίνα και την καθημερινή ζωή των κατοίκων, τα πολιτισμικά στοιχεία και τα αυθεντικά χαρακτηριστικά του χώρου αυτού, με σεβασμό προς το περιβάλλον και την παράδοση. Επίσης, η δραστηριότητα αυτή φέρνει τον επισκέπτη σε επαφή με τη φύση καθώς και με τις δραστηριότητες στην ύπαιθρο, στις οποίες μπορεί να συμμετέχει, να ψυχαγωγηθεί και να νοιώσει τη χαρά της περιήγησης, της γνώσης και της ανακάλυψης.

Παράλληλα, κινητοποιεί τις παραγωγικές, πολιτισμικές και αναπτυξιακές δυνάμεις ενός τόπου, συμβάλλοντας έτσι στην αειφόρο περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του αγροτικού χώρου.

Πολλές επιχειρήσεις σόλη τη χώρα, προσφέρουν τη δυνατότητα να απολαύσετε τα μοναδικά πλεονεκτήματα της ελληνικής υπαίθρου, μέσω ειδικών προγραμμάτων αγροτουρισμού. Οι επιχειρήσεις αυτές κατατάσσονται στις παρακάτω κατηγορίες:

               πρατήρια / εκθετήρια αγροτουριστικών προϊόντων
               αγροτουριστικά κέντρα εστίασης και αναψυχής
     τουριστικά γραφεία, που αναλαμβάνουν τη διοργάνωση ή την υλοποίηση προγραμμάτων υπαίθριων δραστηριοτήτων και περιηγήσεων οικοτουριστικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος
               αγροκτήματα
               επιχειρήσεις παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων
               εργαστήρια λαϊκής τέχνης

Ελληνική φύση - Οικολογικός τουρισμός
Η Ελλάδα διαθέτει ιδιαίτερα πλούσιο και ποικίλο φυσικό περιβάλλον, καθώς παρά τη μικρή της έκταση παρουσιάζει σπάνια γεωμορφολογία με έντονες αντιθέσεις και πολλές περιοχές υψηλής οικολογικής αξίας. Χιλιάδες δαντελωτές ακτές, επιβλητικά βουνά, σπήλαια και φαράγγια, λίμνες, ποτάμια, βιότοποι εξαιρετικής ομορφιάς και μοναδικά οικοσυστήματα «προικίζουν» την ελληνική γη με εντυπωσιακά τοπία, τα οποία σε συνδυασμό με το ήπιο κλίμα της χώρας, καθιστούν την Ελλάδα ιδανικό προορισμό για τους λάτρεις του οικολογικού-εναλλακτικού τουρισμού.

Επισκεπτόμενος διάφορες περιοχές της χώρας, ο φυσιολάτρης περιηγητής έχει την ευκαιρία:

     να περιπλανηθεί στα αισθητικά δάση ή να εξερευνήσει τους εθνικούς δρυμούς όχι μόνο στην ορεινή ενδοχώρα αλλά και σε ορισμένα νησιά ή κοντά σε ποταμούς και σε λίμνες
               να απολαύσει τα υπέροχα μνημεία της φύσης, τα φαράγγια, τα σπήλαια και τους καταρράκτες
     να παρατηρήσει και να θαυμάσει τα σπάνια είδη πουλιών που φωλιάζουν ή καταφεύγουν στα παράκτια οικοσυστήματα και τους υγρότοπους (βραχώδεις ακτές, αμμώδεις παραλίες, αμμοθίνες, «δέλτα» ποταμών, λίμνες, έλη, αλίπεδα κ.α.)
               να μελετήσει την εξαιρετική ποικιλία της χλωρίδας στην ελληνική ύπαιθρο
     να επισκεφθεί τα μοναδικά θαλάσσια πάρκα της Αλοννήσου και της Ζακύνθου, όπου βρίσκουν, αντίστοιχα, καταφύγιο δύο προστατευόμενα είδη, η μεσογειακή φώκια μονάχους-μονάχους και η θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα.
     να συμμετάσχει σε δραστηριότητες exteme σπορ (κανόε-καγιάκ, rafting, monoraft, hydrospeed, canyonig, ποδήλατο βουνού κ.α.), που τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν θεαματική άνοδο στην Ελλάδα
     τέλος, να διαμείνει σε πρότυπες αγροτουριστικές μονάδες, που αναπτύσσονται σε όλη την επικράτεια και δίνουν τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει την τοπική αρχιτεκτονική, πολιτισμική και γαστρονομική παράδοση, αλλά και τα προϊόντα, τις αγροτικές ασχολίες και την καθημερινή ζωή των κατοίκων κάθε περιοχής.



Οι επισκέπτες των οικολογικά ευαίσθητων περιοχών οφείλουν να τηρούν προσεκτικά τις απαιτήσεις για την προστασία του περιβάλλοντος από τη ρύπανση, την αποφυγή κάθε ενόχλησης των φυσικών βιοτόπων και διατάραξης της ισορροπίας των οικοσυστημάτων.
πηγη:Εκπαιδευτήρια Καίσαρη

              
    Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
 Απαλλάσσουν τις διακοπές από το κλίμα της τυποποίησης και της εμπορευματοποίησης  και προσδίδουν στην ανθρώπινη δράση τη διάσταση του ταξιδιού και της περιήγησης. Ταυτόχρονα συμβάλλουν στην ανάπτυξη στενής επικοινωνίας και ουσιαστικής γνωριμίας του ταξιδιώτη με το κοινωνικό, φυσικό και ανθρώπινο περιβάλλον του τόπου των διακοπών του.
 Ο εναλλακτικός τουρισμός καλλιεργεί την κοινωνική και οικολογική συνείδηση του ταξιδιώτη και πλουτίζει τον ψυχικό και πνευματικό του κόσμο. Όσοι επιλέγουν αυτόν τον τρόπο τουρισμού επιδεικνύουν απόλυτο σεβασμό απέναντι σε κάθε τοπική ιδιαιτερότητα, απέναντι στο φυσικό, κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον του τόπου διακοπών τους.

 ΚΕΙΜΕΝΟ
Τα δομικά προβλήματα του ελληνικού τουρισμού

Ο ελληνικός τουρισμός εάν επιθυμεί να επιβιώσει του διεθνούς ανταγωνισμού και εάν επιζητεί να παραμείνει ένας αξιόλογος οικονομικός παράγοντας (εισοδήματα, απασχόληση) θα πρέπει να επιχειρήσει μία αναδιάρθρωση του προϊόντος στα πλαίσια διαμόρφωσης ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου.

Η κρίση, καταρχάς, ήταν συνέπεια ενός ποσοτικού μοντέλου, το οποίο ωθήθηκε στα όριά του και απεικονίζεται στην υπέρ προσφορά τουριστικών καταλυμάτων. Η αύξηση των ξενοδοχειακών καταλυμάτων στην παράκτια ζώνη, βασιζόταν στην βασική προϋπόθεση διατήρησης και μεγέθυνσης της τουριστικής ζήτησης. Ωστόσο αυτή η προϋπόθεση δεν επαληθεύτηκε και αποτέλεσε την απαρχή μείωσης της ποιότητας, ως απόρροια μίας ξενοδοχειακού τύπου κρίσης (συμπληρωματικά τουριστικά καταλύματα, παραθεριστικές κατοικίες κ.λπ., που είναι δύσκολο να καταγραφούν στατιστικά). Έτσι η αύξηση των τιμών των ξενοδοχειακών καταλυμάτων οδήγησε τους τουρίστες στην αναζήτηση άλλου τύπου καταλυμάτων, χαμηλότερης ποιότητας και παρεχομένων υπηρεσιών.
Η ξενοδοχειακή κρίση, μέσω μίας πλεονασματικής προσφοράς επί της ζήτησης μπορεί να οφείλεται επίσης στην διαρροή ενός αριθμού πελατών, συνήθως υψηλής εισοδηματικής στάθμης, προς άλλους προορισμούς. Η κρίση του ελληνικού τουρισμού, υπήρξε εξ΄ αρχής μία κρίση του τουριστικού καταλύματος χωρικά προσδιορισμένου στην παράκτια ζώνη και απευθυνόμενου σε μία αγορά οριοθετημένης από τα 4S: Sun, Sand, Sea, and Sex.
Το δεύτερο πρόβλημα του ελληνικού τουρισμού ορίζεται στην προσφορά ενός και μόνο προϊόντος (4S:), το οποίο είχε επιτρέψει στην χώρα να αυξήσει τις τουριστικές της εισπράξεις που απαιτούνται για την οικονομική της ανάπτυξη. Σήμερα το μοντέλο των 4S φαίνεται να έχει φθάσει σ΄ ένα επίπεδο κορεσμού.
Η τρίτη μεγάλη διαρθρωτική αιτία της κρίσης του ελληνικού τουρισμού θα μπορούσε να είναι η διαρκής αλλοίωση των χωρικών ενοτήτων υποδοχής των τουριστών. Και αυτό οφείλεται στην περιβαλλοντική, αισθητική και ηχητική ρύπανση, την υπερβολική συγκέντρωση των δομών της υποδοχής, την ελλειμματική ποιότητα των δημοσίων υπηρεσιών και των εγκαταστάσεων υγιεινής των ανεπαρκών υποδομών κ.λπ. Όλα τα παραπάνω παραπέμπουν σε μια  «μια κακή τουριστική ανάπτυξη» και αποτελούν σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξη ποιοτικού τουρισμού.
Η τελευταία αξιόλογη αιτία που θα μπορούσε να ερμηνεύσει την δομική κρίση του ελληνικού τουρισμού, είναι η απουσία πολιτικής ευαισθησίας για τον τουριστικό τομέα. Αυτή η βιομηχανία διαθέτει ακόμα στην Ελλάδα κεντρικούς χωρικά και συγκεντρωτικούς λειτουργικά μηχανισμούς, χωρίς να υφίστανται αποκεντρωμένοι αυτόνομοι τουριστικοί οργανισμοί, όπως στις χώρες της Δ. Ευρώπης, σ΄ επίπεδο περιφέρειας, νομού και τόπου.
Άλλα φαινόμενα που λειτουργούν προσθετικά στα ήδη υπάρχοντα είναι οι απεργίες και ιδίως σε αεροδρόμια και αερομεταφορές. Τέλος, και η ανασφάλεια σε κάποιες μεγάλες  κυρίως πόλεις αποθαρρύνουν τους τουρίστες να τις επισκεφτούν.
ΠΗΓΗ: www.intravelreport.gr (ελαφρώς διασκευασμένο)

ΘΕΜΑΤΑ
Α. Να γράψετε την περίληψη του κειμένου σε 110 περίπου λέξεις (Μον. 25)
Β1. Να βρείτε τη δομή και τον τρόπο ανάπτυξης της παραγράφου: «Η τρίτη μεγάλη διαρθρωτική…στην ανάπτυξη ποιοτικού τουρισμού.»  (Μον: 3+5=8)
Β2. Με ποιον τρόπο συνδέονται οι παράγραφοι του κειμένου; (Μον. 6)
Β3. α) Να γράψετε ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις: μοντέλου, παράκτια, επαληθεύτηκε, πλεονασματικής, δομική (Μον. 5)
β) Ποια λειτουργία της γλώσσας χρησιμοποιεί κυρίως ο συγγραφέας και τι πετυχαίνει με την επιλογή του αυτή; (Μον. 6)    
Β4. Να αναπτύξετε σε μία παράγραφο 110 περίπου λέξεων τη φράση: «Τέλος, και η ανασφάλεια σε κάποιες μεγάλες  κυρίως πόλεις αποθαρρύνουν τους τουρίστες να τις επισκεφτούν.» (Μον. 10)
Γ.  Ο Δήμος σας, με αφορμή τη μείωση της τουριστικής κίνησης, απευθύνει πρόσκληση προς τους δημότες του να καταθέσουν τις προτάσεις τους για την αναβάθμιση του τουρισμού στην περιοχή σας. Αποφασίζετε να ανταποκριθείτε στο κάλεσμα αυτό και συντάσσετε ένα κείμενο 600 περίπου λέξεων, το οποίο πρόκειται να δημοσιευτεί σε τοπική εφημερίδα και στο οποίο:
α)  αναλύετε την τεράστια σημασία που έχει ο τουρισμός για τον τόπο σας
β) προτείνετε τρόπους βελτίωσης και αναβάθμισης του τουρισμού.
(Μον. 40)

(το κριτήριο από το http://vprassas.blogspot.gr)


ΤΑΣΟΥΛΑ ΕΠΤΑΚΟΙΛΗ

Δον Κιχώτες του τουρισμού

ΠΟΛΙΤΙΚΗ 

Ο Αρης Ζαφειρίου κληρονόμησε από τους γονείς του ένα παλιό διώροφο κτίσμα στο Ποτοκάκι της Σάμου. Κι όταν μαζί με τη σύζυγό του, Γιώτα Φράγκου, αποφάσισαν να απαρνηθούν την Αθήνα και να εγκατασταθούν στο νησί, για να έχει ο γιος τους, αλλά και οι ίδιοι, μια πιο «ανθρώπινη» ζωή, δημιούργησαν εκεί τρία μικρά διαμερίσματα. Στην πραγματικότητα, μόνο το κέλυφος του κτιρίου διατήρησαν, όλα τα υπόλοιπα έχουν αλλάξει.
Τα ξύλινα έπιπλα που θα αντικρίσουν οι ένοικοι είναι, στην πλειονότητά τους, χειροποίητα, φτιαγμένα από τον Αρη. Πλαστικό δεν θα δουν σχεδόν πουθενά. Στο ψυγείο θα βρουν σαμιώτικο κρασί και την ολοκαίνουργια τοπική μπίρα, μαζί με τυριά Σάμου και ελιές με θρούμπι. Τα παρτέρια γύρω από τον ξενώνα είναι γεμάτα μυρωδικά.
Καθετί μαρτυρά έναν βαθύ σεβασμό στο περιβάλλον. Το ζευγάρι παράγει το δικό του εκλεκτό ελαιόλαδο –στην κουζίνα κάθε διαμερίσματος υπάρχει ένα μπουκάλι– και πεντανόστιμα λαχανικά: ντοματάκια, κολοκύθια, κρεμμύδια και κλωσάκια (έτσι λένε οι Σαμιώτες ένα είδος αγγουριού που «φέρει» κάτι από πεπόνι), μεταξύ άλλων. Ολα καλλιεργούνται σύμφωνα με τις αρχές της περμακουλτούρας, δηλαδή της μόνιμης καλλιέργειας, η οποία συνιστά, γενικότερα, φιλοσοφία ζωής, έχοντας ως στόχο τη δημιουργία μιας διαρκούς, αρμονικής σχέσης μεταξύ φύσης και ανθρώπων. Οι οικοδεσπότες διoργανώνουν για τους φιλοξενούμενούς τους εκδρομές, πεζοπορίες και καταδύσεις, πραγματοποιούν μαθήματα μαγειρικής και παρασκευής φυσικού σαπουνιού.
Φανταστείτε αυτό που μόλις σας περιέγραψα «μεγεθυμένο» σε όλη την Ελλάδα. Φανταστείτε κι ένα κράτος που θα βρίσκεται στο πλευρό των αφοσιωμένων επιχειρηματιών (μεγαλύτερων ή μικρότερων) του τουρισμού, που δεν θα τους συνθλίβει με μια μη ανταγωνιστική φορολογία, που θα εφαρμόζει ολοκληρωμένη και συνεκτική πολιτική για τον κλάδο και την προσέλκυση επενδύσεων, που όχι μόνο θα ενθαρρύνει τέτοιες προσπάθειες αλλά και θα  τις ανταμείβει.
Ενα κράτος που θα είναι αρωγός εκείνων των συμπολιτών μας, οι οποίοι δεν βλέπουν την ενασχόληση με τον τουρισμό ως αρπαχτή ούτε ποντάρουν στις συγκυρίες και στις ατυχίες των ανταγωνιστών μας (εν προκειμένω των Τούρκων), αλλά χτίζουν λιθαράκι - λιθαράκι, γερά οικοδομήματα, με υπευθυνότητα, μεράκι και επιμονή.
Ακουσα τις προάλλες τον υπουργό Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη, στην προγραμματική ομιλία του στη Βουλή, να λέει ότι για τη νέα κυβέρνηση «ο τουρισμός δεν είναι αριθμοί αλλά φιλοξενία με έμφαση στον άνθρωπο και στην εμπειρία που βιώνει, καθώς και στρατηγική για μια βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη». Αναμένουμε να δούμε αν αυτές οι εξαγγελίες θα υλοποιηθούν και δεν θα αποδειχθούν έπεα πτερόεντα. Διαφορετικά, άνθρωποι όπως ο Αρης και η Γιώτα θα παραμείνουν εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα· Δον Κιχώτες του ελληνικού τουρισμού. 
Έντυπη